Η ερευνητική εργασία της Μαρίας Γερογιαννάκη με τίτλο ‘Ο Μουσειακός Χώρος – ένα σύστημα συνύφανσης χώρου, αντικειμένου, επιμέλειας και ανθρώπινης συμπεριφοράς’ παρουσιάστηκε τον Ιανουάριο του 2018 στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφου και επιβλέφθηκε από την καθηγήτρια Χρυστάλλα Ψαθίτη.
Περίληψη
Πως ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός επηρεάζει τον τρόπο τοποθέτησης των εκθεμάτων?
Πως ο τρόπος αυτός επηρεάζει την κίνηση εντός του εκθεσιακού χώρου?
Και πως η κίνηση επηρεάζει την εμπειρία του επισκέπτη εντός αυτού?
Αυτά αποτελούν τα βασικά ερευνητικά ερωτήματα που δημιουργούν τον σκελετό αυτής της εργασίας, έχοντας ως σημείο αναφοράς την έννοια του χώρου. Για να γίνει κατανοητή αυτή η σχέση αλληλεπίδρασης, αρχικά παρουσιάζεται μια σύντομη ιστορική αναδρομή για την πορεία των εκθεσιακών χώρων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, αλλά και των τρόπων παρουσίασης στους χώρους αυτούς. Στην συνέχεια, θα δοθούν κάποιοι βασικοί ορισμοί όπως, ο μουσειακός και εκθεσιακός χώρος και το μουσειακό αντικείμενο.
Βασικός παράγοντας στο τελικό αποτέλεσμα της έκθεσης είναι ο επιμελητής, οπότε και θα αναφερθεί ο ρόλος του και πως μέσα από τις αποφάσεις που λαμβάνει επηρεάζει το βίωμα του επισκέπτη. Έτσι, θα παρουσιαστούν οι τρόποι κατηγοριοποίησης των εκθέσεων και θα δοθούν παραδείγματα για την καλύτερη κατανόηση τους. Συνεχίζοντας, στο τελευταίο κεφάλαιο, γίνεται η συνδυαστική ανάλυση δύο εκθεσιακών χώρων, ως προς την τοποθέτηση, την κίνηση και την γενικότερη αίσθηση που αφήνουν.
Επιπλέον, με την βοήθεια του Space Syntax, θα γίνουν ως ένα βαθμό εκτιμήσεις και προβλέψεις, για τον τρόπο που η χωρική δομή συσχετίζεται με την κοινωνική. Συνεπώς, αυτή η ερευνητική στοχεύει να καταδείξει ότι η εμπειρία του επισκέπτη αποτελεί ένα συν άθροισμα του χώρου, του αντικειμένου, της επιμέλειας, αλλά και των προσωπικών εμπειριών των επισκεπτών.
Abstract
How architectural design affects the way exhibitions get installed?
How such installations affect the flow and, then, in what ways this movement is able to shape the visitor’s overall experience?
These fundamental questions constitute the baseline and my paper’s main concern, when dealing with the notion of space as one of critical importance. To begin with, and in order to be thoroughly examined, I may present to you the historical evolution of display rooms over time -from antiquity till nowadays- along with different installations usually incorporated or presented within them. Secondly, official names are to be initiated concerning museology and space; and terms such as “the museum space/ gallery/ display” and “the museum piece” are going to be introduced.
In addition, the role of the curator as one of great importance is going to be distinctly underlined regarding their contribution over the visitor’s satisfaction when experiencing an exhibition and leaving such a place, whereas the way exhibitions get classified will be presented and further explained through paradigms. Furthermore, during my paper’s last chapter, a combinatorial analysis of two distinct exhibition places is going to be explored regarding installation, flow and the visitor’s enhanced experience all the above lead to.
We need to add that, along with Space Syntax, predictions or estimation are now possible regarding spatial and social structure. Consequently, my paper’s thesis is to prove that the enhanced experience of a visitor when leaving a museum is formed as a muddle of ambience, space, curatorship and the personal experiences each visitor carries along when entering and walking through such places.
READ ALSO: The Architecture Workspace: Considerations & Concerns | RMJM