Re-CONNECT: From the technological alienation to a new way of communication | Diploma thesis by Phoebe - Charikleia Kamea & Vasiliki Karagianni 

text in EN, GR

The diploma thesis by Phoebe Kamea and Vasia Karagianni, titled “Re-CONNECT: From the technological alienation to a new way of communication”, is concerned with the creation of an Internet addiction treatment center for adolescents. 

-text by the authors

The theoretical part of the project involves the definition of the term “Internet” and statistics that indicate the expanded use of the Internet by Greek users in recent years, and the even greater expansion of its use after the periods of confinement due to covid-19. In addition, the research includes a multi-level analysis of similar rehab centers abroad (“reSTART Center for Technology Sustainability”, USA) as well as within Greece (ΚΕΘΕΑ, “18 Ano” rehab centre). Based on the data gathered, the design proposal followed. The goal of the treatment center is to activate adolescents to take part in various activities, while undergoing psychotherapeutic treatment.

During the design process, the typology of Orthodox monasteries was used as a reference, as it simultaneously provides an introverted, peaceful residence and a variety of activities within its boundaries. As an additional reference, the concept of the garden was used as the architectural metaphor of a particular type of paradise that combines the natural with the artificial element and provides a place of meeting, an idyllic atmosphere and allows coexistence and the development of outdoor life.

The building is located in a central part of the city, so that it is easily accessible and it offers services to boys and girls from 13 to 18 years old. Regarding the materials used for the construction of the building, reinforced concrete is used for the load-bearing elements and brick is used as cladding for some of those elements and for the walls. The aim was to give teenagers the chance to lead a secluded, peaceful way of life within the building. Therefore, we created an introverted space that is in harmony with the urban grid but at the same time, provides a private area to the young people who attend the programs offered in the unit.

Thus, an enclosed shape is created, which does not allow the passers-by direct visual contact with the interior of the building. The interior spaces provide the maximum possible functional comfort to their users and contribute to the facilitation of the psychotherapeutic journey. Additionally, facilities that offer patients the opportunity to be entertained and communicate with one another are placed in the center of the building. 

Those facilities are only partly visible to the passers-by. They excite their imagination and curiosity and are only fully revealed to them when they enter the unit. Thus, they make visitors think that they have just stepped into a different world, protected from the daily technological reality. All in all, this particular rehab centre is not a futuristic phantasmagoria, nor a utopian enigmatic architectural proposition, as it was designed based on the methodical research of the existing conditions.

On the contrary, it proposes an architectural metaphor of paradise, and speaks critically of the technological age.

Facts & Credits
Project title  Re-CONNECT: From the technological alienation to a new way of communication
Students  Phoebe – Charikleia Kamea, Vasiliki Karagianni 
Date  February 2021
Course  Diploma thesis
Supervisors  Fabiano Micocci, Vaso Trova 
Institution  Department of Architecture, University of Thessaly



Η διπλωματική εργασία της Φοίβης Καμέα και της Βάσιας Καραγιάννη, με τίτλο  “Re-CONNECT: Η μετουσίωση της τεχνο-αλλοτρίωσης σε επικοινωνείν”, πραγματεύεται τη δημιουργία μιας μονάδας εντός της οποίας εκπονούνται προγράμματα απεξάρτησης εφήβων από τον εθισμό του διαδικτύου και παρέχονται υπηρεσίες συμβουλευτικής σε εφήβους και γονείς.

-κείμενο από τις δημιουργούς

To θεωρητικό τμήμα της εργασίας περιλαμβάνει την καταγραφή του ορισμού του διαδικτύου και παράλληλα την απόδειξη μέσω στατιστικών στοιχείων αφενός της διευρυμένης  – τα τελευταία χρόνια – χρήσης του διαδικτύου από τους Έλληνες χρήστες, αφετέρου την ακόμη μεγαλύτερη διεύρυνση χρήσης του μετά τις περιόδους εγκλεισμού λόγω covid-19. Επιπλέον,  διερευνήθηκαν υφιστάμενες δομές οι οποίες παρέχουν υπηρεσίες απεξάρτησης από το διαδίκτυο, τόσο εκτός Ελλάδας (reSTART Center for Technology Sustainability”, Αμερική) όσο και εντός των ελληνικών συνόρων (ΚΕΘΕΑ, Μονάδα απεξάρτησης 18 Άνω). Με βάση τα δεδομένα που συλλέχθηκαν, ακολούθησε η σχεδιαστική πρόταση. Έτσι, ορίστηκε ως διττός στόχος της μονάδας από τη μία η ψυχοθεραπευτική εξέλιξη των εφήβων και από την άλλη η ενεργός συμμετοχή τους σε καθημερινά ζητήματα πρακτικής φύσης.

Για τον σχεδιασμό της μονάδας χρησιμοποιήθηκε ως αναφορά η τυπολογία των ορθόδοξων μοναστηριών λόγω των χαρακτηριστικών της εσωστρεφούς ησυχαστικής κατοίκησης και της παράλληλης ανάπτυξης ποικίλων πρακτικών δραστηριοτήτων εντός των ορίων τους. Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκε η έννοια του κήπου ως η αρχιτεκτονική μεταφορά του παραδείσου που συνδυάζει το φυσικό με το τεχνητό στοιχείο αποτελώντας χώρο συνάντησης, συνύπαρξης, υπαίθριας ζωής, και ειδυλλιακής ατμόσφαιρας. 

Το κτίριο τοποθετήθηκε σε κεντρικό σημείο της πόλης ώστε να είναι εύκολα προσβάσιμο και οι εγκαταστάσεις του φιλοξενούν αγόρια και κορίτσια από 13 ως 18 ετών. Για την κατασκευή του κτιρίου, επιλέχθηκε η χρήση οπλισμένου σκυροδέματος για τα φέροντα στοιχεία και η χρήση τούβλου για την επένδυση μερικών από αυτών και για τους τοίχους. Με σκοπό να αναπτύσσεται εντός της μονάδας μια αυτόνομη μορφή εσωτερικής ζωής, κατά τη διαμόρφωση του κελύφους εστιάσαμε στη δημιουργία ενός εσωστρεφούς χώρου, που αφενός συνυπάρχει αρμονικά με τα υπόλοιπα κτήρια του αστικού ιστού, αφετέρου προσφέρει έναν ιδιωτικό χώρο στα άτομα που χρησιμοποιούν τις εγκαταστάσεις της δομής. 

Έτσι, δημιουργείται ένα περίκλειστο σχήμα, το οποίο δεν επιτρέπει στον επισκέπτη που βρίσκεται έξω από αυτό την άμεση οπτική πρόσβαση με το εσωτερικό του. Oι εσωτερικοί χώροι του κτιρίου σχεδιάστηκαν με σκοπό από τη μία να φροντίζουν για την υγιεινή και τη μέγιστη δυνατή λειτουργική άνεση και από την άλλη να συμβάλλουν στη διευκόλυνση του ψυχοθεραπευτικού ταξιδιού. Παράλληλα, στο κέντρο του κτιρίου τοποθετούνται εγκαταστάσεις που προσφέρουν στους θεραπευομενους την δυνατοτητα να ψυχαγωγηθουν και να επικοινωνήσουν. 

Οι εγκαταστάσεις αυτές, είναι ορατές μόνο ως ένα σημείο από την εξωτερική πλευρά του κτιριακού συγκροτήματος, ώστε να εξάπτουν την φαντασία και την περιέργεια, ενώ αποκαλύπτονται τελικά στον επισκέπτη στην πλήρη τους μορφή, μόνο όταν αυτός εισέλθει στην μονάδα. Έτσι, του προσφέρουν την αίσθηση πως μόλις εισήλθε σε έναν διαφορετικό κόσμο, προστατευμένο από την αλλοτριωτική τεχνολογική πραγματικότητα. Συνοψίζοντας, η συγκεκριμένη μονάδα απεξάρτησης δεν αποτελεί μια φουτουριστική φαντασμαγορία, ούτε μία ουτοπική αινιγματική αρχιτεκτονική πρόταση, καθώς ο σχεδιασμός της έγινε με βάση τη μεθοδική έρευνα των υπαρχουσών συνθηκών.

Αντιθέτως, αποτελεί μια αρχιτεκτονική μεταφορά του παραδείσου στην οποία υφέρπει μια κριτική προς την επερχόμενη τεχνολογική όξυνση.

Στοιχεία έργου
Τίτλος εργασίας  Re-CONNECT: Η μετουσίωση της τεχνο-αλλοτρίωσης σε επικοινωνείν
Φοιτήτριες  Φοίβη-Χαρίκλεια Καμέα, Βασιλική Καραγιάννη 
Εξεταστική περίοδος  Φεβρουάριος 2021
Μάθημα  Διπλωματική εργασία
Επιβλέποντες καθηγητές  Fabiano Micocci, Βάσω Τροβά 
Σχολή  Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας


RELATED ARTICLES