Diploma thesis by Alkistis Pyrgioti & Evangelia Sarantopoulou deals with the design and construction of an adaptive object namely a piece of furniture with multiple properties, which turns into a design tool for a new spatial investigation.
-text by the authors
Starting from the relationship ‘subject-object’ and attempting to get away from the formal relations and postures of the body and reach the core of the problem, which is the informal and multiple human postures, we studied the human activity in enlarged, shared and private spaces, to explore new designing and construction ways.
The analysis includes two axes, the ergonomic, related to the boundaries of the space, and the anthropocentric that focuses on the posture of the body. Relations are captured topologically – qualitatively – and produce patterns in space. Each user develops relations with furniture, small scale objects and other users. We designed and constructed an object that adapts to the user’s desire to change posture, an adaptive object.
It satisfies informal and multiple postures, produces a variety of configurations, satisfies new conditions, while tends to produce new ones.
The distance is reduced, the subject comes in direct contact with the object and the centre of its action is now located on the furniture. An object that virtualises objects. An adaptive object that results from the assemblage of two individual objects, cells and tubes, each having its own properties.
A furniture with multiple properties, which turns into a design tool for a new spatial investigation.
The relevant positions-relations between the users are translated into snapshots – relevant positions – of furniture units and the appropriation of small scale objects is integrated into the adaptation process of the furniture. Units come together to create multi-units, repeated in space and creating complexes. Starting from the replacement or addition of furniture units, we reach the total anasynthesis of space and the creation of new boundaries.
We design relations (a parallel, an opposite and a prismatic complex) in order to determine their terms. The complexes sometimes create parallel relationships between users and strict relationships with boundaries of space (a parallel complex), sometimes they self-organize internally in space and they produce opposite relationships (an opposite complex) and sometimes they develop intermediate relationships, driven by boundaries of space, while tend to produce their own engravings internally (a prismatic complex).
Facts & Credits
Project title Adaptive objects
Students Alkistis Pyrgioti, Evangelia Sarantopoulou
Date July 2020
Course Diploma thesis
Supervisor George Parmenidis
Advisor Panagiotis Vasilatos
Institution School of Architecture, National Technical University of Athens (NTUA)
Η διπλωματική εργασία της Άλκηστις Πυργιώτη και της Ευαγγελίας Σαραντοπούλου ασχολείται με τον σχεδιασμό και την κατασκευή ενός προσαρμοζόμενου σώματος υπό τη μορφή ενός εργονομικού συστήματος επίπλωσης με πολλαπλές ιδιότητες που μετατρέπεται σε σχεδιαστικό εργαλείο για μια νέα χωρική διερεύνηση.
-κείμενο από τις δημιουργούς
Έχοντας ως αφετηρία τη σχέση υποκειμένου-αντικειμένου και προσπαθώντας να ξεφύγουμε από τις τυπικές σχέσεις και στάσεις του ανθρώπινου σώματος και να περάσουμε στον πυρήνα του προβλήματος, που είναι οι άτυπες και πολλαπλές στάσεις του, μελετήσαμε την ανθρώπινη δραστηριότητα σε διευρυμένους, κοινόχρηστους και ιδιωτικούς χώρους, για να διερευνήσουμε νέους τρόπους σχεδιασμού και κατασκευής.
Η ανάλυση περιλαμβάνει δύο άξονες, τον εργονομικό που σχετίζεται με τα υλικά όρια του χώρου και τον ανθρωποκεντρικό που επικεντρώνεται στη στάση του σώματος. Οι σχέσεις αποτυπώνονται τοπολογικά – ποιοτικά – και παράγουν χωρικά σχήματα. Ο κάθε χρήστης αναπτύσσει σχέσεις με έπιπλα, μικρο-αντικείμενα και άλλους χρήστες. Σχεδιάσαμε και κατασκευάσαμε ένα αντικείμενο που προσαρμόζεται στην επιθυμία του χρήστη για αλλαγή στάσης, ένα προσαρμοζόμενο σώμα. Πρόκειται για ένα εργονομικό αντικείμενο, θεωρώντας ότι σήμερα η εργονομία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ικανότητα του αντικειμένου να προσαρμόζεται.
Ικανοποιεί άτυπες και πολλαπλές στάσεις, παράγει ποικιλία διαμορφώσεων με δυνατότητα αναπροσαρμογής, ικανοποιεί νέες συνθήκες, αλλά και τείνει να παράξει νέες συνθήκες.
Οι αποστάσεις μειώνονται, το υποκείμενο έρχεται σε άμεση επαφή με το αντικείμενο και το κέντρο της δράσης του μετατοπίζεται πάνω σε αυτό. Ένα αντικείμενο που γεννά άλλα εν δυνάμει αντικείμενα. Ένα προσαρμοζόμενο σώμα που προκύπτει από την συμπλοκή δύο επιμέρους αντικειμένων, κυψελών και σωλήνων, κάθε ένα από τα οποία φέρει τις δικές του ιδιότητες.
Ένα σύστημα επίπλωσης με πολλαπλές ιδιότητες, που μετατρέπεται σε σχεδιαστικό εργαλείο για μια νέα χωρική διερεύνηση.
Οι σχετικές θέσεις-σχέσεις μεταξύ των χρηστών μεταφράζονται σε στιγμιότυπα – σχετικές θέσεις – των μονάδων επίπλωσης και η οικειοποίηση μικρο-αντικειμένων ενσωματώνεται στη διαδικασία προσαρμογής του επίπλου. Οι μονάδες ενώνονται και δημιουργούν πολυ-μονάδες, επαναλαμβάνονται στον χώρο και δημιουργούν συμπλέγματα. Ξεκινάμε από την απλή αντικατάσταση ή προσθήκη μονάδων και φτάνουμε έως την ολική ανασύνθεση του χώρου και τη δημιουργία νέων υλικών ορίων.
Σχεδιάζουμε σχέσεις (εν παραλλήλω, αντικριστό και πρισματικό σύμπλεγμα) με σκοπό αυτές να καθορίσουν τους όρους τους. Τα συμπλέγματα δημιουργούν άλλοτε παράλληλες σχέσεις μεταξύ των χρηστών και αυστηρές σχέσεις με τα υλικά όρια (εν παραλλήλω), άλλοτε αυτό-οργανώνονται εσωτερικά του χώρου και παράγουν αντικριστές σχέσεις (αντικριστό) και άλλοτε πάλι αναπτύσσουν ενδιάμεσες σχέσεις, αφορμώνται από υλικά όρια του χώρου, αλλά τείνουν να παράξουν τις δικές τους χαράξεις εσωτερικά (πρισματικό).
Στοιχεία έργου
Τίτλος εργασίας Προσαρμοζόμενα σώματα
Φοιτήτριες Άλκηστις Πυργιώτη, Ευαγγελία Σαραντοπούλου
Εξεταστική περίοδος Ιούλιος 2020
Μάθημα Διπλωματική εργασία
Επιβλέπων καθηγητής Γεώργιος Παρμενίδης
Σύμβουλος καθηγητής Παναγιώτης Βασιλάτος
Σχολή Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ)
READ ALSO: Lautrec Studios | by Kyriakidou Vasilina, Mavromoustaki Katerina