In our Out ● site ● rsseries, Greek Landscape Professionals who work abroad talk with Eleni Tsirintani, the Landscape Editor of Archisearch.gr, regarding the landscapes they design, the landscapes they dream to create and their vision for landscape architecture in Greece.
Dimitra Theochari is an architect and a landscape architect. She studied architecture in Athens (NTUA, 2005-2010) and continued her studies in landscape architecture in Texas (The University of Texas at Austin School of Architecture | Master of Landscape Architecture I advanced placement position, 2010 – 2012). She has had a very special and rapidly evolving career working in Beijing and Switzerland. Currently she lives and works in Germany at Ramboll Studio Dreiseitl, an established landscape architecture practice handling a wide range of prestigious projects around the world.
Dimitra talks about her work, her constant scientific research, ecology beyond stereotypes and the … building she would like to design as a landscape architect!
Dimitra Theochari acknowledged the importance of landscape architecture, when in Paris during her Erasmus program. Her tiny home kept her mostly outdoors, enjoying and exploring public spaces. She was intrigued by the ways open spaces were used and inhabited. She also realized that this is actually “democratic” space, since it belongs to and includes everyone.
Dimitra’s work focuses on landscape performance; she seeks and brings forward the functionality in each intervention. She thinks that contemporary design should combine infrastructure (blue and green – BGI), landscape ecology and sustainability along with aesthetics. Thus it will respond effectively to the complex contemporary issues. She has participated in projects regarding urban farming, river restoration and development of soil-bioengineering techniques – her entire scope is in the end about Nature-based Solutions (NbS).
Dimitra conceives Landscape as a complex matter and says: “No one can really be taught everything about landscape. Landscape architects should be sensitive in comprehending every situation and always be part of a multidisciplinary team in order to resolve all issues and reach a coherent, integrative and holistic result.”
She has worked in projects developing all over the globe. So I ask her: “Is the landscape discourse the same everywhere?”
“The ways and methods of approach and development of landscapes are the same everywhere. The type of intervention essential and best-fitting adapts according to the circumstances, like geographical location, geology, topography, indigenous species, culture, urban context, social needs and, of course, climate change as well as human interference with ecological balance. Solutions are very site-specific, while design principles apply everywhere.”
Currently she works on River restoration projects like Dong Xin Kai River in Changchun, Xiao Empress River in Tongzhou near Beijing, Chaobai River in the city of Hebei as well as great scale cultural landscapes like Southern Mountain in Jinan, China.
Dimitra describes rivers as complete, vivid ecosystems with specific features. Flow and water velocity define what happens along the river banks and how it interacts with its surroundings. She says that every river is unique given its geomorphology, the water flow and its relationship with the urban (or rural) environment.
“The level of development in a society is, among other ways, measured by how high it values biodiversity and the way it approaches rivers and streams in a rational and livable manner. Ecological balance is not an abstract notion. It carries advantages far more important than any financial cost to preserve it.”
Discussion leads us, inevitably, to what happens in Athens. She mentions the river of Kifissos as a crucial river for intervention, acknowledging, however, that depriving it from the vehicular traffic network is a problem very hard to solve in a regional scale.
When I ask her “what she dreams to design” she baffles me. Despite her young age she says: “My dream project? I have already worked on it! It is the Masterplan of Masdar City in Abu Dhabi (Landscape and Public Realm Design)”. Masdar City is an innovative city based on natural resources, sustainability and viability in every level – it was set out to be world’s most sustainable community. The design scheme was completed in 2016 and construction is about to start.
However, despite working as a landscape architect she would like to design a… building!
She mentions the Library of Birmingham by Mecanoo or the Chicago Cultural Centre because they are public buildings that have escaped the narrow boundaries of built volume and made an actual difference to their urban context.
Dimitra combines profound knowledge and true sensitivity and sensibility in her work. She perceives landscape in a contemporary and complete manner, which is truly extraordinary.
Beyond her intense professional activity she develops research work as well. She thinks that communication and interaction with other landscape professionals is vital for further advancement and development of the field.
Dimitra Theochari will be among the speakers during the Scientific Meeting of Docomomo Greece on the “Green in the Greek Modern Movement Architecture” taking place in Chania on the 25th and 26th of May 2018.
Η Δήμητρα Θεοχάρη είναι αρχιτέκτονας και αρχιτέκτονας τοπίου. Ξεκινώντας τις σπουδές της στην Αθήνα (ΕΜΠ, 2005-2010) και συνεχίζοντας με την εξειδίκευση στην αρχιτεκτονική τοπίου στο Τέξας (The University of Texas at Austin School of Architecture| Master of Landscape Architecture I advanced placement position, 2010 – 2012) διαγραφεί ήδη μια ιδιαίτερη πορεία που φτάνει μέχρι το Πεκίνο και την Ελβετία. Σήμερα ζει και εργάζεται στη Γερμανία στο γραφείο αρχιτεκτονικής τοπίου και αστικής υδρολογίας RambollStudioDreiseitl .
H Δήμητρα μας μιλά για την επαγγελματική της δραστηριότητα, τη διαρκή θεωρητική έρευνα της, την οικολογία πέρα από τετριμμένους ορισμούς και το… κτίριο που θα ήθελε να σχεδιάσει, πάντα από την οπτική του αρχιτέκτονα τοπίου.
Η Δήμητρα αναγνώρισε τη σημασία της αρχιτεκτονικής τοπίου κατά τη διάρκεια των σπουδών της στο Παρίσι στα πλαίσια του προγράμματος Erasmus. Το μικροσκοπικό της δωμάτιο έκανε την παραμονή στους δημόσιους χώρους πολύ σημαντική. Η καθημερινότητα που διαμορφωνόταν σε αυτούς και οι τρόποι που τους «κατοικούσαν»οι πολίτες, της αποκάλυψαν μια νέα διάσταση σε σχέση με την αρχιτεκτονική και την πόλη. Χαρακτηρίζει το δημόσιο χώρο ως «πιο δημοκρατικό» με την έννοια ότι ανήκει και αφορά όλους.
Βασικός άξονας στη δουλειά της Δήμητρας είναι το Τοπίο σε επίπεδο λειτουργικό (Landscape Performance). Θεωρεί ότι ο σύγχρονος σχεδιασμός τοπίου πρέπει να συνδυάζει την υποδομή, την οικολογική προσέγγιση και τη βιωσιμότητα με την αισθητική ώστε να απαντά ολοκληρωμένα στα σύνθετα ζητήματα της σημερινής εποχής.
Έχει συμμετάσχει σε έργα που αφορούν σε επεμβάσεις όπως οι αστικές καλλιέργειες (Urban farming), η αποκατάσταση ποταμών και ρεμάτων (River Restoration) και η αποκατάσταση εδαφών με φυσικές μεθόδους (Soil-bioengineering – nature based solutions).
Η Δήμητρα αντιλαμβάνεται το τοπίο ως ένα σύνθετο ζήτημα και υπογραμμίζει: «Κανείς δεν εχει διδαχθεί τα πάντα για το Τοπίο. Ο αρχιτέκτονας τοπίου οφείλει να είναι ευαίσθητος στις προσλαμβάνουσες και ενταγμένος σε μια διεπιστημονική ομάδα για να ανταποκριθεί στα ζητήματα και να δώσει αποτελεσματικές λύσεις.»
Έχοντας δουλέψει σε έργα που έχουν υλοποιηθεί ή υλοποιούνται σε διάφορα σημεία του πλανήτη, τη ρωτάω: «Το Τοπίο είναι ένα παντού;»
«Το Τοπίο προσεγγίζεται με τον ίδιο τρόπο, όπου και αν βρίσκεται. Το κάθε βήμα της επέμβασης αλλάζει ανάλογα με τα δεδομένα (γεωλογία, μορφολογία, ενδημικές φυτεύσεις, πολιτιστικές και πολιτισμικές συνθήκες και συνήθειες, αστικές καταστάσεις, κοινωνικές ανάγκες, τα πολλά πρόσωπα της κλιματικής αλλαγής και της επιρροής της δράσεως του ανθρώπου στα διαφορετικά οικοσυστήματα του πλανήτη) και την γεωγραφική θέση. Οι λύσεις είναι απολύτως ειδικές. Οι αρχές σχεδιασμού και οι προθέσεις μας μεταφέρονται από τόπο σε τόπο.»
Τα έργα που ασχολείται αυτή την περίοδο αφορούν κυρίως σε επεμβάσεις στις κοίτες ποταμών όπως το DongXin Kai River στην Changchun, το Xiao Empress River στην περιοχή Tongzhouστο Πεκίνο, το Chaobai Riverστην πόλη Hebei κοντά στο Πεκίνο, αλλά και μεγάλης κλίμακας πολιτιστικού τοπίου όπως το Southern Mountain στην Jinan, Κίνα. Η Δήμητρα περιγράφει το ποτάμι ως ολοκληρωμένο ζωντανό οικοσύστημα με δεδομένα χαρακτηριστικά. Η ροή και η ταχύτητα του νερού καθορίζουν τις διαμορφώσεις στις όχθες του και πως αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του. Κάθε ποτάμι είναι εντελώς διαφορετικό και μοναδικό για λόγους γεωμορφολογίας, ποσότητας νερού, αλλά και λόγω του ρόλου του στην πόλη.
«Όσο πιο αναπτυγμένη είναι μια κοινωνία τόσο πιο ψηλά ιεραρχεί την βιοποικιλότητα και προσεγγίζει τα ποτάμια και τα ρέματα με τρόπο ορθολογικό και αειφόρο (blue-greeninfrastructure). Η οικολογική προσέγγιση δεν είναι μια αφηρημένη αξία. Η οικολογική ισορροπία αποφέρει ωφέλη και πλεονεκτήματα για τον άνθρωπο, πολύ πιο σημαντικά από το όποιο κόστος για τη διατήρηση της.»σημειώνει.
Η ενασχόληση της με τα ποτάμια και οι μελέτες που έχει εκπονήσει σχετικά, φέρνουν τη συζήτηση μας στην κατάσταση της Αθήνας. Αναφέρει τον Κηφισό ως σημαντικό σημείο επέμβασης και δυναμικής για την πόλη χωρίς να παραβλέπει το δυσεπίλυτο ζήτημα της κυκλοφοριας που θα σήμαινε η κατάργηση του ως οδική αρτηρία.
Η Δήμητρα με αιφνιδιάζει γιατί παρά τη νεαρή της ηλικία στην ερώτηση «Τι ονειρεύεται να σχεδιάσει» μου απαντάει πολύ αυθόρμητα: «Το έργο που θα ήθελα να σχεδιάσω; Το έχω ήδη κάνει! Είναι το Masterplan της Masdar City στο Abu Dhabi (Landscape and Public Realm Design)» Πρόκειται για μια πρότυπη πόλη με έμφαση στην αξιοποίηση των φυσικών πόρων, τη βιωσιμότητα και την αειφορία σε κάθε επίπεδο. Το σχεδιαστικό έργο ολοκληρώθηκε το 2016 και το έργο προχωρά σε επόμενες φάσεις αδειοδότησης και κατασκευής.
Στη συνέχεια της κουβέντας μας αναφέρει πως αν και αρχιτέκτονας τοπίου θα ήθελε να σχεδιάσει ένα κτίριο όπως η Βιβλιοθήκη στο Birmingham έργο των Mecanoo, ή το Chicago Cultural Centre διότι είναι δημόσια κτίρια που σε συνδυασμό με τον χώρο που τα περιβάλλειξεφεύγουν από την αυτοαναφορικότητα του κελύφους και αποτελούν καθοριστικές παρεμβάσεις σε επίπεδο πόλης.
Η Δήμητρα μιλά για τη δουλειά της επιδεικνύοντας βαθιά γνώση και ευαισθησία για το αντικείμενο και αντιλαμβάνεται το τοπίο με τρόπο σύγχρονο και ολοκληρωμένο.
Πέρα από την επαγγελματική της δραστηριότητα διαβάζει και ερευνά πολύ συστηματικά. Θεωρεί αναγκαία την αλληλεπίδραση και τη συζήτηση με άλλους αρχιτέκτονες τοπίου για τη διαμόρφωση μιίας προβληματικής και την εξέλιξη του Αντικειμένου. Η Δήμητρα Θεοχάρη θα είναι μεταξύ των ομιλητών στην Επιστημονική Συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί στα Χανιά με θέμα «Το Μοντέρνο Βλέμμα στην ‘Ελληνική’ Φύση» στις 25-26 Μαϊου 2018.
Δείτε την προηγούμενη συνέντευξη της σειράς με τον Μιχάλη Πιρόκκα, εδώ!
READ ALSO: Συνέντευξη με τον Ηλία Παπαγεωργίου