New series about Landscape Architecture on Archisearch Out ● site ● rs
Greek Landscape Professionals who work abroad talk with Eleni Tsirintani – Archisearch Landscape Editor – regarding the landscapes they design, the landscapes they dream to create and their vision for landscape architecture in Greece.
Michalis Piroccas was born in Cyprus. He studied architecture in Patras and continued his studies on Landscape Architecture in Harvard Graduate School of Design. He works in Boston as a Landscape Architect and, at the same time, he develops a system of mapping the landscape using Unmanned Aerial Vehicles (UAVs). He talks about his work – landscape architecture – his dream project and argues on how you can perceive landscape from high above!
Michalis took an interest in landscape architecture early on. He says:
“ Karolos Chanikian and Panos Dragonas teaching has influenced me profoundly . Both of them consider landscape as indispensable part of an architect’s education.
I first realized that this was something that interested me, when I saw some of the collage sketches that K.Chanikian developed for James Corner’s and Alex MacLean’s book, «Taking Measures Across the American Landscape». This has influenced both my perception and the creative process I followed during my studies.”
Michalis works for the landscape architecture firm Michael Van Valkenburgh Associates (MVVA). The firm has completed prestigious projects such as Brooklyn Bridge Park, Teardrop Park in New York, Maggie Daley Park in Chicago and Monks Garden in Boston.
The design philosophy of MVVA is based on the spatial experience and ecological approach of landscape architecture and design. Simple as it may seem, this dipole presents a constant challenge for MVVA’s creative process, according to Michalis.
Regarding his work at the Firm he mentions: “I currently work on four different projects. They all differ in scale and type. I work on Harvard Smith Campus Center at Harvard Square, which includes two public squares, an atrium and a green roof terrace. A public building surrounded by a multifunctional open space and a Master Plan for an area in Cambridge MA, that includes parks, plazas and a wide circulation network.”
There is an interesting aspect on the creative process, according to Michalis. The design develops in close collaboration with the city authorities as well as the citizens. A series of presentations takes place in front of the city’s Planning Board in order to get feedback on the selected approach. The projects evolve through a process of dialog, communication and coordination that includes all parties concerned. This procedure ensures that the final result will be integrated into the urban context and become accepted by the citizens, but always with respect towards the creative thinking of the designer.
Beyond his professional activity Michalis has been working on developing his research interest regarding a new mapping technique/system using UAVs, known as DRONES.
“…I collaborate closely with my professors (Rosetta Elkin, Peter Del Tredici, Erle Ellis and Pierre Belanger) at Harvard Graduate School of Design on this research topic. I have been also teaching workshops on three dimensional mapping through UAVs and I have written an article with Peter Del Tredici and Erle Ellis. We argue on the various applications and possibilities of the particular mapping method. This is a contemporary approach that I have had the opportunity to develop thanks to a scholarship that I received for the Harvard Graduate School of Design, and it has been crucial for me ever since. I strongly believe that this method presents incredible potential for everyone working on this particular field.”
UAV mapping system provides the opportunity to record landscape transformations and natural processes. It allows designers to re-examine and reevaluate the spatial characteristics of a site during the creative process and the construction phase, as well. This technology enables “personal” remote sensing on demand by landscape and planning professionals. It generates high-resolution 2-D and 3-D maps in both visible and near-infrared spectrum. It applies to initial site assessments and sophisticated landscape analysis, supporting research on coastal erosion control, forestry, and habitat management.
Regarding Landscape Architecture as a profession, Michalis strongly believes in the human centered dimension of landscape.
“… There should be more sensibility and emphasis on the spatial experience in public space. Large parks and open spaces should offer a wide range of experiences for everyone if possible, according to their needs and activities, all year round. Frederick Law Olmsted was the first to underline the social character of landscape architecture. A well-designed landscape provides multiple experiences and surprises for all. Landscape architecture shall address society and have a significant role as part of everyday life.”
During the last part of our conversation he reveals his dream project. Michalis would like to transform the UN Buffer Zone in Cyprus.
“… I dream of designing a place where all virtues of constructed landscape could emerge. I come from Cyprus and I was always intrigued by the idea of creating a different kind of public space where the UN Buffer Zone is. The Zone in question is currently a plot of land that divides the two communities, but it can be transformed into a place that unifies people through memory, emotion, nature and spatial experience. It could become an important national park of great ecological value. Recent research study has shed a new light on the UN Buffer Zone, regarding its ecological importance. There appears that indigenous, plant species that no longer exist on the rest of the Island thrive in the particular area, as strange as this may seem.”
More information on Michalis’ research can be found on the links at the end of the article.
Νέα Σειρά Παρουσιάσεων για την Αρχιτεκτονική Τοπίου του Archisearch Out ● site ● rs
Έλληνες Αρχιτέκτονες Τοπίου που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό μιλούν στην Landscape Editor του Archisearch Ελένη Τσιριντάνη για τα τοπία που διαμορφώνουν, τα τοπία που θα ήθελαν να διαμορφώσουν και την οπτική τους για την ελληνική αρχιτεκτονική τοπίου.
Ο Μιχάλης Πιρόκκας γεννήθηκε στην Κύπρο, σπούδασε αρχιτεκτονική στην Πάτρα και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του Σπουδές στην Αρχιτεκτονική Τοπίου στην Αμερική (Harvard Graduate School of Design). Σήμερα ζει και εργάζεται ως αρχιτέκτονας τοπίου στη Βοστώνη, και παράλληλα με την επαγγελματική του δραστηριότητα αναπτύσσει μια μέθοδο ανάγνωσης και χαρτογράφησης του τοπίου με τη χρήση Unmanned Aerial Vehicles (UAV) ή αλλιώς Drones.
Ο Μιχάλης μιλά για την αρχιτεκτονική τοπίου, τα έργα με τα οποία ασχολείται, όσα οραματίζεται να σχεδιάσει αλλά και για το πως «διαβάζεις» ένα τοπίο από ψηλά!
H επαφή με την αρχιτεκτονική τοπίου ξεκινά για το Μιχάλη ήδη από τις προπτυχιακές του σπουδές στην Πάτρα. Συγκεκριμένα λέει: «…είχα την τύχη κατά την διάρκεια των σπουδών μου, να έχω καθηγητές όπως ο Κάρολος Χανικίαν και ο Πάνος Δραγώνας, που είχαν το τοπίο πάντα ως κύριο θέμα στα μαθήματα τους…Η πρώτη περιέργεια για το θέμα γεννήθηκε όταν ο κος Χανικίαν παρουσίασε κατά τη διάρκεια του μαθήματος κάποια από τα σχέδια/κολλάζ που είχε φτιάξει σε συνεργασία με τον James Corner για το βιβλίο του James Corner και του Alex MacLean, «Taking Measures Across the American Landscape». Τότε, ο όρος «τοπίο» άρχισε να λαμβάνει μορφή ως μέρος μια παραγωγικής και σχεδιαστικής διαδικασίας στο μυαλό μου, και ακολούθως στις σπουδαστικές εργασίες μου.»
Ο Μιχάλης εργάζεται σήμερα για τους Michael Van Valkenburgh Associates (MVVA), ένα σύγχρονο γραφείο αρχιτεκτονικής τοπίου που διαθέτει στο ενεργητικό του έργα όπως το Brooklyn Bridge Park, το Teardrop Park στη Νέα Υόρκη, το Maggie Daley Park στο Σικάγο και το Monks Garden στην Βοστώνη.
Η φιλοσοφία των MVVA είναι η προσέγγιση της αρχιτεκτονικής τοπίου μέσα από την γνώση της οικολογίας του χώρου και της βιωματικής εμπειρίας του επισκέπτη. Το φαινομενικά απλό δίπτυχο, που ωστόσο στην πράξη αποτελεί μια διαρκής πρόκληση, όπως λέει ο Μιχάλης, διέπει όλα τα Έργα του γραφείου.
Σχετικά με τη δική του δραστηριότητα στο γραφείο αναφέρει: «…αυτή την στιγμή δουλεύω σε τέσσερα έργα που διαφέρουν κατά πολύ σε κλίμακα αλλά και σε χαρακτήρα, όπως είναι το Harvard Smith Campus Center στην Harvard Square, το οποίο είναι ένα έργο που περιλαμβάνει δύο πλατείες, ένα φυτεμένο αίθριο και ένα εξωτερικό κήπο σε μια από τις οροφές του κτηρίου, ένα κυβερνητικό κτήριο με ιδιωτικές και δημόσιες πλατείες, καθώς επίσης και ένα μεγάλο έργο ανάπτυξης στο Cambridge, MA που περιλαμβάνει πάρκα, πλατείες και διαμορφώσεις αστικών δρόμων και εμπορικών δρόμων.»
Μια ενδιαφέρουσα πτυχή στη δημιουργική διαδικασία διαμόρφωσης του αστικού χώρου είναι ότι γίνεται σε στενή συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές και μέσα από διαβούλευση με τους ίδιους τους πολίτες. Τα έργα παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια εκπόνησης τους στα αντίστοιχα συμβούλια (Planning Board) και εξελίσσονται με μια διαδικασία διαρκούς ζύμωσης, συντονισμού και διαλόγου. Στόχος είναι το αποτέλεσμα να εναρμονίζεται και να εντάσσεται στην πόλη, αλλά και να γίνεται αποδεκτό από τους κατοίκους, εξηγεί ο Μιχάλης.
Πέρα, όμως, από την επαγγελματική του δραστηριότητα ο Μιχάλης Πιρόκκας έχει αναπτύξει ένα προσωπικό ενδιαφέρον σχετικά με την τρισδιάστατη χαρτογράφηση τοπίων. Λέει πάνω σε αυτό:
«…συνεργάζομαι με αρκετούς από τους καθηγητές μου από το Harvard Graduate School of Design, όπως η Rosetta Elkin, ο Peter Del Tredici, ο Erle Ellis και ο Pierre Belanger και διδάσκω κάποια εργαστήρια σχετικά με την τρισδιάστατη χαρτογράφηση τοπίων μέσω UAVs (γνωστά και ως drones). Επίσης έχω γράψει ένα άρθρο σε συνεργασία με τον Peter Del Tredici και τον Erle Ellis μέσα από το οποίο εξηγούμε διάφορες εφαρμογές και δυνατότητες αυτής της μεθόδου χαρτογράφησης. Είναι ένα θέμα αρκετά σύγχρονο που είχα αναπτύξει μέσω μιας υποτροφίας που πήρα κατά την διάρκεια των σπουδών μου στο GSD και συνεχίζω ακόμα και σήμερα να δουλεύω πάνω σε αυτό, γιατί πιστεύω πως είναι μια μέθοδος με απεριόριστες δυνατότητες που θα απασχολήσει αρκετά στο μέλλον τους επιστήμονες που ασχολούνται με το τοπίο.»
Η χαρτογράφηση μέσω UAV προσφέρει τη δυνατότητα αντίληψης των μεταβολών και των μορφών του τοπίου μέσα στο χρόνο και επιτρέπει στον αρχιτέκτονα να επανέρχεται και να επανεξετάζει τα χαρακτηριστικά και τις φυσικές διεργασίες που πραγματοποιούνται τόσο κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού, όσο και κατά τη διάρκεια υλοποίησης του έργου.
Η άποψη του για τον τρόπο διαμόρφωσης και σχεδιασμού του τοπίου είναι ότι χρειάζεται να είναι βαθιά ανθρωποκεντρικό:
«…Πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη ευαισθησία και έμφαση στην ανθρώπινη εμπειρία μέσα στο δημόσιο χώρο. Τα μεγάλα πάρκα και οι ανοιχτοί χώροι χρειάζεται να προσφέρουν ένα ευρύ φάσμα εμπειριών για πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους ανάλογα με τις χρονικές στιγμές και τις εποχές. Ο Frederick Law Olmsted ήταν ο πρώτος που είχε μιλήσει για την κοινωνική ατζέντα της αρχιτεκτονικής τοπίου, με βάση την βιωματική εμπειρία. Ένα σωστά σχεδιασμένο τοπίο προσφέρει πλήθος εμπειριών που αφορούν όλους τους χρήστες του. Η αρχιτεκτονική τοπίου πρέπει να αναφέρεται στο σύνολο και να προτάσσει την κοινωνική της διάσταση.»
Κλείνοντας τη συζήτηση μας, λέει ότι ο χώρος που ονειρεύεται να μεταμορφώσει είναι η Νεκρή Ζώνη στην Κύπρο.
«…Θα ήθελα να σχεδιάσω ένα έργο που να μπορεί να αναδείξει όλες εκείνες τις αρετές για τις οποίες το σχεδιασμένο τοπίο είναι σημαντικό. Κατάγομαι από την Κύπρο και θα με ενδιέφερε να σχεδιάσω ένα πάρκο ή ένα δημόσιο χώρο μέσα στην νεκρή ζώνη. Η νεκρή ζώνη, που αυτή τη στιγμή χωρίζει τις δύο κοινότητες μπορεί να αποτελέσει στο μέλλον ένα χώρο που τις ενώνει αλλά και να μετατραπεί σε ένα μεγάλο εθνικό πάρκο με μεγάλη οικολογική σημασία. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η απουσία ανθρώπινης δραστηριότητας έχει ενισχύσει την βιοποικιλότητα της περιοχής και κάποια είδη χλωρίδας που έχουν εξαφανιστεί από τις υπόλοιπες περιοχές της χώρας «ευημερούν», όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, στην νεκρή ζώνη.»
Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ερευνητικό έργο του Μιχάλη βρίσκονται στους ηλεκτρονικούς σύνδεσμους στο τελος του άρθρου.
If you are interested in the work of Michalis Piroccas have a look here:
Αν ενδιαφέρεστε να διαβάσετε περισσότερα για το έργο του Μιχάλη Πιρόκκα πατήστε εδώ:
Personal Remote Sensing: Computer Vision Landscapes
Structures of Coastal Resilience
READ ALSO: Q&A | Μαρία Κατσαρού-Βαφειάδη - MKV Design / 2ο Συνέδριο Αρχιτεκτονικής και Τουρισμού