The architectural office Potiropoulos+Partners designed a modern residence named “Villa Π”. Main factor that defined the designing process is the relationship between human and the natural environment during this technological times that we are living. The house consists of a number of spaces, interiors or exteriors, which have the features to host everyday planned or unexpected activities and moments, while, carefully oriented frames achieve visual connection with the natural environment.
-text by the author   

Villa “Π” sets boundaries and produces space in a continuous “man” centered experiential present.For Heidegger, “only within a home reconciled with nature “man” is within the bounds of the world and forms a safe relationship with it”.

In this context, the search for a balanced relationship between the building and nature remains a key issue. Especially nowadays, where the progress of science leads to a way of life that is increasingly dominated by products and symbols of technology. In this tech-based environment, architecture must re-introduce and re-interpret the principles of ecology and culture, by mediating between natural phenomena, history and “man”, in order to satisfy its fundamental needs that have now been almost forgotten.

Conceptually, the “ethics” of design derive from “habitus”, namely “habits”. It is related to the ways of life, it is not directly addressed to the building or built environment, but mainly to the experience that it creates. “Man’s” physical space is, in extent, his experiential space, and vice versa.

The narrative developed in the case of “Villa” Π” is not just a visual metaphor, but a constant interaction that urges the user to engage with the dialogue between the place – the natural environment on one hand, and the memory of Greek history and tradition, with its deeper significance in this case, on the other- with the modern way of living. During the design process, an informed lineal programmatic zone was envisaged, which brings together the indoor areas and functional requirements, while the outdoor activities were organised accordingly.

The building is predominantly organised around different sequential views and implied spatial “roles”, perceived only by following the panoramic views that unfold towards the landscape. The main concept negotiates the dialogue between the building and the landscape, organising both its interior and its outdoor layout into meeting areas, some more private, introvert or extrovert, for the everyday or for the unexpected. In this way, the final layout is formed by programmatic clusters corresponding to the succession of views and spaces. This results in an overall orthogonal structure that strikes a balance between of all the aforementioned spatial elements, in an attempt to communicate, in simple terms, the overall logic of the design.

The building emerges as a mediator between the user, nature and history, on a canvas that includes different architectural investigations.

This approach, as expressed spatially, entails materiality, density, gravity, temperature and acoustic qualities, elements that are not related to abstract concepts but more to a thorough user experience. As an emerging system, the building enables the participation in a series of interactions between the natural and the artificial, the fore-ground and the background, the “reminiscent” and present time, activating senses and emotions that correspond each time in the “potentiality” of the moment. In this journey, experiences and spaces intersect, producing an intricate choreography of stories and events.

Credits & Details

Architect: Potiropoulos+Partners
Client: Undisclosed
Typology: Housing
Location:
Ellinikon, Athens, Greece
Date: 2020
3D Visualization: Batis Studio


Το έργο του γραφείου Potiropoulos + Partners, “Villa Π”, αφορά το σχεδιασμό μιας σύγχρονης κατοικίας. Βασικό ζήτημα που καθόρισε τη σχεδιαστική λογική, αποτέλεσε η σχέση του ανθρώπου , με το φυσικό περιβάλλον στη σύγχρονης εποχή της τεχνολογίας. Την κατοικία απαρτίζει ένα σύνολο χώρων, εσωτερικών ή εξωτερικών, στους οποίους εξασφαλίζονται οι συνθήκες για καθημερινές σχεδιασμένες ή αναπάντεχες δραστηριότητες, ενώ με προσεκτικά επιλεγμένες θεάσεις πετυχαίνεται η συνεχής επαφή με το γύρω περιβάλλον. 
-text by the author

Η Villa “Π” θέτει όρια, παράγει χώρο, απ’ άκρη σ’ άκρη του χώρου, σε ένα συνεχές βιωματικό παρόν, υπάρχει ο άνθρωπος. Για τον Heidegger, “μόνο σε μια κατοικία συμφιλιωμένη με την φύση ο άνθρωπος είναι-μέσα-στον-κόσμο και σε μία ασφαλή σχέση μαζί του”. Στο πλαίσιο αυτό η αναζήτηση μιας ισορροπημένης σχέσης ανάμεσα στο κτίριο και την φύση παραμένει κεντρικό ζητούμενο. Ειδικότερα στις ημέρες μας, όταν η πρόοδος της επιστήμης οδηγεί σε έναν τρόπο ζωής που όλο και περισσότερο κυριαρχείται από τα προϊόντα αλλά και τα σύμβολα της τεχνολογίας.

Σε αυτό το τεχνο-κεντρικό περιβάλλον οφείλει η αρχιτεκτονική να αντιτάξει τις αρχές της οικολογίας και τον πολιτισμό, με το να διαμεσολαβεί ανάμεσα στα φυσικά φαινόμενα, την ιστορία και τον άνθρωπο, προκειμένου να ικανοποιήσει θεμελιώδεις ανάγκες του που έχουν πλέον σχεδόν ξεχαστεί.

Εννοιολογικά η “ηθική” του σχεδιασμού προκύπτει από το “habitus”, δηλαδή τις “συνήθειες”. Σχετίζεται με τον τρόπο ζωής, με την ατμόσφαιρα της διαβίωσης, δεν απευθύνεται άμεσα στο κτίριο/κατασκευή, αλλά κυρίως στο βίωμα που αυτό προκαλεί. Ο φυσικός χώρος του ανθρώπου είναι εντέλει και ο βιωματικός του χώρος, και το αντίστροφο.

Η “αφήγηση” που επινοήθηκε στην περίπτωση της “Villa “Π” δεν είναι απλά μια εικονογραφική μεταφορά, αλλά μια διαρκής διάδραση που προτρέπει τον χρήστη να αφουγκραστεί την συνομιλία του Τόπου –το φυσικό περιβάλλον αφενός, και την μνήμη της ελληνικής ιστορίας και παράδοσης, με την βαθύτερη σημασία της στην συγκεκριμένη περίπτωση, αφετέρου– με τον σύγχρονο τρόπο κατοίκησης. Κατά την συνθετική διαδικασία προβλέφθηκε μια γεωμετρία ζώνης, η οποία συγκεντρώνει στα όριά της όλες τις στεγασμένες λειτουργίες, ενώ αντίστοιχα οργανώθηκαν οι υπαίθριες δραστηριότητες.

Ακολουθώντας την εικόνα που ξεδιπλώνει το τοπιακό πανόραμα, η εσωτερική συγκρότηση παραθέτει διαφορετικές, αλληλοεξαρτημένες όμως μεταξύ τους προτεραιότητες θεάσεων και χωρικών ρόλων. Η αρχιτεκτονική “ιδέα” διαπραγματεύεται τον διάλογο ανάμεσα στο κτίριο και το τοπίο, ταξινομώντας τόσο το εσωτερικό του όσο και τον υπαίθριο χώρο του σε περιοχές συνεύρεσης ή περισσότερο ιδιωτικές, σε εξωστρεφείς είτε εσωστρεφείς, σε καθημερινές ή αναπάντεχες. Με τον τρόπο αυτό η τελική οργάνωση σχηματίζεται από άθροισμα επιμέρους ιεραρχημένων ενοτήτων που αναλογούν στις διαβαθμίσεις της θέας και του χώρου. Προκύπτει έτσι μια συνολική λιτή ορθοκανονική δομή που αποτελεί την εξισορρόπηση όλων αυτών των σχέσεων φανερώνοντας με απλά μέσα την συνολική λογική του σχεδιασμού.

Το κτίριο αναδεικνύεται σε διαμεσολαβητή ανάμεσα στον χρήστη, την φύση και την ιστορία, σε έναν καμβά πάνω στο οποίο διασταυρώνονται διαφορετικές ροές διερευνήσεων.

Η προσέγγιση αυτή, όπως εκφράζεται χωρικά, διαθέτει υλικότητα, πυκνότητα, βαρύτητα, θερμοκρασία και ακουστική ποιότητα, στοιχεία που δεν έχουν να κάνουν με αφηρημένες έννοιες αλλά με ένα εμπεριστατωμένο βίωμα.

Ο μικρόκοσμος που δημιουργείται επιτρέπει την συμμετοχή σε μια σειρά δράσεων που σχετίζονται με το τεχνητό στοιχείο και το φυσικό, το πρώτο πλάνο και το φόντο, με την καθημερινότητα και το έκτακτο, τον παρόντα χρόνο και την μνήμη, ενεργοποιώντας αισθήσεις και συναισθήματα που αντιστοιχούν κάθε φορά στην εν δυνάμει ατμόσφαιρα της στιγμής. Σ’ αυτό το “ταξίδι” βιώματα και χώροι διασταυρώνονται μεταξύ τους παρέχοντας μια άμεση εμπειρία από διαφορετικές “ιστορίες” που διεισδύουν η μια στην άλλη.

Credits & Details
Αρχιτέκτονες: Potiropoulos+Partners
Τυπολογία: Housing
Τοποθεσία:
Ellinikon, Athens, Greece
Χρονολογία: 2020
3D Απεικόνιση: Batis Studio


RELATED ARTICLES