Άξονα της συνθετικής διαδικασίας, αποτέλεσε η διάδραση υποκειμένου και χώρου με κινητήρια δύναμη την κατασκευή του σώματος και με κατευθυντήρια αρχή το κτίριο.
Η αρχιτεκτονική παράγει χώρο και ο χορός εξερευνά πως τα σώματα κινούνται σε αυτόν, αλλα και αντίστροφα η κίνηση του σώματος μπορεί να μορφοποιήσει χώρο. Αυτή η τελευταία παραδοχή ότι το σώμα μπορεί να δώσει τις προυποθέσεις χώρου αποτέλεσε την βάση της ερευνητικής και συνθετικής μας διαδικασίας.
Η τοποθέτηση ενός κέντρου σύγχρονου χορού και χορογραφίας στην περιοχή των Ιωαννίνων ενισχύει ένα ισομερές χορευτικό δίκτυο στον ελλαδικό χώρο, με κέντρα ενδιαφέροντος την Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και την Καλαμάτα.
Η πόλη των Ιωαννίνων αναπτύσσεται γύρω από μια οχυρωμένη χερσόνησο στην οποία βρίσκεται το κάστρο, ένα από τα σημαντικότερα τοπόσημα της πόλης. Μεταξύ του κάστρου και του νησιού υπάρχει μια έντονη οπτική συνδιαλλαγή. Το νησί είναι ένας τόπος αυτοαναφορικός, απόλυτα ορισμένος από το νερό. Η πλεύση σε οδηγεί στον οικισμό του νησιού. Από εκεί αρχίζει μια παραλίμνια πορεία την οποία στο δυτικό της τμήμα πλαισιώνουν εκτάσεις καλαμιώνων δίνοντας έτσι την αίσθηση ενός φυσικού οχυρού με φυγές θέασης προς το μέτωπο της πόλης.
Μέσω της παρέμβασής μας προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε τη σχέση μεταξύ νησιού και πόλης. ‘οποθετούμε λοιπόν το κτίριό μας στην τομή του άξονα θέασης μεταξύ νησιού και πόλης και του άξονα του μονοπατιού που υπάρχει στο νησί, σαν μια αρθρωτική χειρονομία κυκλοτερούς συνδιαλλαγής νησιού και πόλης.
Οι βασικές χαράξεις του κτιρίου προκύπτουν από αυτούς τους άξονες. Η πρώτη λειτουργεί ως όριο προς το νερό και η δεύτερη ως στροφή . Με τον τρόπο αυτό εγκλωβίζεται ο απόηχος του βιώματος από την πλεύση και την πορεία και απελευθερώνεται μέσω της κτιριακής στροφής προς το μέτωπο της πόλης.
”το όριο του νερού τοποθετούμε την πτέρυγα των κατοικιών των χορευτών και στην δεύτερη πτέρυγα τις δημόσιες λειτουργίες (θέατρο, εκθεσιακοί χώροι, καφετέρια). Ανάμεσά τους παρεισφρύει η δημόσια διαδρομή. Η μορφολογία του κτιρίου αναλύεται σε μια κτιριακή χωάνη προκειμένου να ενδυναμώσει με τα γενετείρια όριά της την δημόσια κίνηση η οποία παίρνει, μέσω της γραμμικότητάς της, τον χαρακτήρα ενος μονοπατιού, αλλά και την αφήγηση μιας πλατείας, μέσω του οριοθετημένου σχηματός της.
Ιδιωτική και δημόσια πτέρυγα έχουν συνθεθεί με κιναισθητικές αρχές ανάλογες με τον χαρακτήρα τους. ”την ιδιωτική, η γραμμικότητα της χάραξης αποτυπώνεται και στην γραμμικότητα της κίνησης. Οι χώροι ενώνονται μέσω ενός γραμμικού διαδρόμου στον οποίο η στενότητα του άξονα κίνησης επιβάλλει μια στοιχημένη πορεία οργανωμένης συλλογικότητας.
”τον αντίποδα εμφανίζεται το χωρικό πύκνωμα του θεάτρου του δημόσιου κτιρίου, που τρυπά μονολιθικά την υπόλοιπη ρέουσα κατασκευή του δημόσιου χώρου. Ένα χωρικό οχτάρι θέτει τον άξονα και το βλέμμα σε μια συνεχόμενη τριβή με εκτόνωση ή αφετηρία τον χώρο του θεάματος.
Επιβλέποντες: Ανδρέας Κούρκουλας Αναπληρωτής καθηγητής ε.μ.π., Τσιράκη Σοφία Λέκτορας ε.μ.π.,Ιούλιος 2011
ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΟΡΕΙΑ
ΔΙΗΜΕΡΕΥΣΗ_ΣΚΗΝΗ_ΠΡΟΒΑ_FOYER
TOΜΕΣ – ΟΨΕΙΣ
ΚΑΤΟΨΕΙΣ
ΟΨΗ ΑΠΟ ΤΗ ΛΙΜΝΗ
ΟΨΗ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΛΙΜΝΗ
ΓΕΝΙΚΗ ΟΨΗ
ΣΚΙΤΣΟ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ-ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Η ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΕΚΛΙΜΕΝΗΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ
ΣΚΙΤΣΟ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ
ΝΗΣΙ – ΠΟΛΗ
ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΑΛΥΣΗ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΞΟΝΩΝ, ΒΛΕΜΜΑ, ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΣΤΡΟΦΗ
ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟREAD ALSO: Chocolate alchemy / Χ.Καλίγκος / Διπλωματική εργασία