Είναι ένα σατιρικό, αλλά και παράλληλα καθόλου ουτοπικό σενάριο κατοίκησης. Η εργασία του Κωνσταντίνου Γουρνά εκπονήθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος “Ειδικά Θέματα Πλαστικών Τεχνών”, στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Με αφορμή τα νέα μέτρα για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κορονοϊού, δημιουργήθηκε ένα καταφύγιο, ένας χώρος για απομόνωση και εργασία εν μέσω της πανδημίας και της καθολικής απαγορεύσεις των μετακινήσεων. Ένας υπόγειος προσωπικός χώρος, με ελάχιστες διαστάσεις 80 x 170 εκατοστά, δύο μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.
 

-Κείμενο από τον δημιουργό

Μια πρόταση και ένα σχόλιο εν καιρό πανδημίας

Παρουσιάζω ένα καταφύγιο μέσα σε έναν ελαιώνα, ένα φέρετρο ζωής σε ένα μη αστικό τοπίο, μακριά από τον θόρυβο της πόλης. Όταν στις 23 Μαρτίου 2020 επιβλήθηκε η καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας, δημιουργήθηκε ένας νέος κοινωνικός κόσμος, και λέξεις όπως «προληπτική καραντίνα», «απομόνωση», «εσωστρέφεια », «εγκλεισμός» και «αυτοπεριορισμός», του έδωσαν ένα συλλογικό χαρακτήρα. 

 Το κίνημα «Μένουμε Σπίτι» ήταν αρκετό ώστε να κινητοποιήσει τις συλλογικές μας μνήμες, τη συλλογική μας ταυτότητα, αντικαθιστώντας το προσωπικό συμφέρον και προάγοντας την κοινωνική ευημερία. 

Το ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι: πόσο έτοιμοι ήταν όλοι για αυτή την κατάσταση;

Το σπίτι είναι ένα καταφύγιο, ένας χώρος προστατευμένος, ασφαλής και οικείος, ένα «δοχείο ζωής», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Άρης Κωνσταντινίδης. Εκεί γεννιέσαι, μεγαλώνεις, γερνάς. Εκεί ζεις, εξελίσσεσαι και εκεί πεθαίνεις! 

Προσωπικός χώρος

 Ο προσωπικός χώρος είναι μια περιοχή γύρω από το σώμα ενός ατόμου. Η περιοχή αυτή δεν είναι μια καθορισμένη γεωγραφική περιοχή αλλά μετακινείται μαζί με το άτομο και μεγαλώνει ή μικραίνει ανάλογα με τις συνθήκες και τις ανάγκες που επικρατούν.

Κατοίκηση

Η κατοίκηση αναφέρεται στην πράξη της διαμονής και της οικειοποίησης του χώρου. Η κατοίκηση όμως, με τον τρόπο που χρησιμοποιεί τη λέξη ο Χάιντεγκερ, είναι ακριβέστερα το κατοικείν. 

Κάθε χώρος που σχεδιάζουμε και κατοικούμε δεν αποτελεί κατοικία, κάθε χώρος όμως που οικειοποιούμαστε, προσωρινά ή για μεγάλο χρονικό διάστημα, συνιστά κατοίκηση του χώρου. Κάθε κατασκευή είναι και ένα επικοινωνιακό γεγονός, για παράδειγμα η ξύλινη καλύβα του Χάιντεγκερ με τις φθαρμένες σανίδες της. 

 Έχουν σημασία αυτές οι σανίδες με τις χαραμάδες τους, καθώς δεν μαρτυρούν μόνο τη χειρονομία της κατασκευής ή το υλικό της, αλλά και τον τρόπο επικοινωνίας της. 

Ο άνθρωπος της καλύβας δεν επικοινωνεί με τον κόσμο μέσα από τον ορίζοντα των παραθύρων όπως στην αρχιτεκτονική του μοντερνισμού, αλλά μέσα απ’ το κενό μιας χαραμάδας, απ’ το κενό σημείο της κατασκευής.

Από τις χαραμάδες της καλύβας βλέπουμε το Έξω, από κει κρυφοκοιτάμε τον κόσμο. Μια εξαντλητική παρατήρηση που διαμορφώνει και τη δομική αντίληψη ενός εγκόσμιου υποκειμένου.

Στοιχεία εργασίας

Τίτλος εργασίας Μία πρόταση και ένα σχόλιο εν καιρώ πανδημίας 
Σπουδαστής  Κωνσταντίνος Γουρνάς
Μάθημα   Εργαστήριο Πλαστικών Τεχνών: Ειδικά Θέματα Πλαστικών Τεχνών
Επιβλέποντες  Ιωάννης Γρηγοριάδης, Γεώργιος Γυπαράκης, Θεοδώρα Βουτσινά 
Σχολή Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Σχολή Αρχιτεκτόνων
Έτος Ιούνιος 2020


RELATED ARTICLES