Η νέα σειρά podcasts των Archisearch Talks, που διοργανώνει το Archisearch.gr έχει τίτλο “Photographer’s Eye” και είναι αφιερωμένη στην Αρχιτεκτονική Φωτογραφία. Σε αυτήν τη σειρά κορυφαίοι φωτογράφοι, συζητούν με το Βασίλη Μπαρτζώκα και μοιράζονται στιγμές από για την καριέρα τους και την πορεία τους.
Ο Γιώργος Κορδάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, σπούδασε αρχικά για δυο χρόνια σχέδιο αυτοκινήτου στην Ιταλία και αργότερα έκανε Bachelor στο Λονδίνο στον τομέα της διεύθυνσης ΜΜΕ. Στη συνέχεια μέσω γνωριμιών μπήκε στον χώρο της φωτογραφίας και ακόλουθα των περιοδικών. Στην πορεία ανακάλυψε πως δεν του αρκούσε να φωτογραφίζει μόδα, κτήρια ή αντικέιμενα ως παραγγελία, αλλά ότι να υλοποιεί δικά του projects, στον καλλιτεχνικό τομέα. Κι όπως πέρασε από το σχεδιασμό αυτοκινήτων στην επαγγελματική φωτογραφία, έφθασε σε μια από τις σημαντικότερες γκαλερί στην Ευρώπη, αυτή του Karsten Greve, όπου έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση. Έχει εκδοσει 4 βιβλία, ενώ το 2007 κέρδισε το βραβείο ECB Annual Photography Award στη Φρανκφούρτη. Η δουλειά του έχει δημοσιευθεί σε διεθνή περιοδικά, έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις, ενώ έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Εκπροσωπείται από την Karsten Greve Gallery στο Παρίσι, την Κολωνία και το St Moritz, από την Γκαλερί ΑΔ στην Αθήνα και την VOLTZCLARCKE στην Νέα Υόρκη.
Αναφέρεται στο ξεκίνημα του στον τομέα: “Μπήκα στον κόσμο της φωτογραφίας σε μια διαφορετική περιόδο, με λιγότερη πίεση, και πιο καλλιτεχνική αντιμετώπιση προς τη φωτογραφία. Εκείνη την περίοδο, μέσα από τα περιοδικά μπορούσες να γίνεις γνωστός και να προσεγγίσεις πελάτες”
“Δεν έχω σπουδάσει φωτογραφία, και στο μόνο μάθημα σκοτεινού θαλάμου που είχα κάνει, ο καθηγητής πίστευε ότι δεν θα γίνω φωτογράφος. Εγώ είμαι 100% αυτοδίδακτος, ωστόσο αν κάποιος σπουδάσει φωτογραφία ένα θετικό είναι ότι θα ξεκινήσει μέσα σε ένα σχετικό με το αντικείμενο περιβάλλον, ως προς τις γνωριμίες “
Για τα στοιχεία που διακρίνουν ένα φωτογράφο σημειώνει: “Είναι πολύ σημαντικό να μαθαίνει κανείς να σέβεται, να συμπεριφέρεται επαγγελματικά”
“Είναι καλό κάποιος πριν ξεκινήσει τα δικά του βήματα να διαβάσει, να ψάξει τι υπάρχει εκεί έξω και τι έχει γίνει στο παρελθόν. Για μένα μέντορες μου ήταν οι φωτογράφοι που έβλεπα στα βιβλία και τα περιοδικά που διάβαζα”
Τι είναι το fine art photography; “Tο fine art photography είναι ο,τι είναι και το fine art, οτιδήποτε πηγάζει απο το μυαλό ενός ατόμου που θέλει να εξωτευρικεύσει κάτι. Δεν έχει να κάνει με κανόνες ή με οδηγίες, είναι ατόφια ψυχή”
Σχετικά με το γεγονός ότι έχει εκθέσει κυρίως στο εξωτερικό σχολιάζει “Στη δική μου περίπτωση, ενώ ξεκίνησα ως κομερσιαλ φωτογράφος, στο εξωτερικό ήταν πιο εύκολο να με δουν ως καλλιτέχνη φωτογράφο.”
Πως καταλήγει κάποιος να συνεργαστεί με τόσες πολλές μεγάλες γκαλερί; “Είχα δύο ευκαιρίες να συνεργαστώ με μεγάλες γκαλερί: η πρώτη στην Ευρώπη μέσω μιας γνωριμίας, και η δεύτερη στην Αμερική αρκετά χρόνια αργότερα όπου ήταν και πολύ πιο δύσκολο. Είναι καθαρά θέμα timing και momentum και τύχης.”
“Η αγορά στην ελλάδα για το fine art photography δεν ειναι μεγάλη, αλλά υπάρχει. Με τον καιρό η φωτογραφία αναγνωρίστηκε περισσότερο δίπλα στις υπόλοιπες καλές τέχνες, αλλά στην Ελλάδα το ευρύ κοινό ακόμα δυσκολευέται να την αναγνωρίσει ως εφάμμιλη δίπλα στη ζωγραφική και τη γλυπτική”
Σχετικά με τη ζωή του στις ΗΠΑ αναφέρει: “Η Αμερική για μένα ήταν μια κρυφή φαντασίωση, και ειδικά η Νέα Υόρκη. Αποφάσισα κάποια στιγμή να πάω για ένα μικρό διάστημα, όπου είχα σαν βάση τη Νέα Υόρκη, και εξέθετα σε μια γκαλερί στο Λος Αντζελες. Ο γκαλερίστας μου εκεί μου πρότεινε με βάση την αισθητική μου να ασχοληθώ με το American landscape, και αυτή η ιδεα κατέληξε σε ένα προτζεκτ που κράτησε πέντε χρόνια”
Πως αποφάσισες να γυρίσεις πίσω στην Ελλάδα, ειδικά την περίοδο της κρίσης; “Αφού είδα την Αμερική και την ταξίδεψα, αποφάσισα ότι δεν μου ταιριάζει η χώρα και η νοοτροπία. Μου έλειπε πολύ η Ευρώπη, και επέστρεψα στην Ελλάδα”
Όταν του ζητήθηκε ένας τίτλος για τη συνέντευξη, είπε “Creative at Large”. Σχετικά με τη σημασία αυτής της φράσης, και τι σημαίνει εκτός απο φωτογράφος αναφέρει: “Δεν νιώθω ότι είμαι μόνο φωτογράφος, έχω μέσα μου πολλή δημιουργικότητα την οποία διοχέτευσα σχεδόν αποκλειστικά μέσω της φωτογραφίας για πολλά χρόνια, πάντα όμως στο πίσω μέρος του μυαλού μου είχα οτι κάποτε θα μειώσω το χρόνο που αφιερώνω στη φωτογραφία για να ασχοληθώ με το design γενικα. Με ενδιαφέρει ως προς τα έπιπλα, τα κοσμόμημα, τα αυτοκίνητα, αν και ενώ περνούσαν τα χρόνια δεν έβρισκα χρόνο να ασχοληθώ με αυτό. Πλέον αισθάνομαι τον ευατό μου creative γενικότερα και όχι μόνο φωτογράφο”
“Αυτό που με ενδιαφέρει στη φωτογραφία είναι να υπάρχει μια αφήγηση, όχι μόνο μια αποτύπωση”
Πόσο σημαντική είναι η φωτογραφία για έναν αρχιτέκτονα για την ανάδειξη του έργου του και παίζει κάποιο ρόλο η σχέση μεταξύ τους; “Είναι πολύ σημαντικό για μένα να περνάμε όλοι καλά και να υπάρχει καλό κλίμα κατα τη διάρκεια της φωτογράφισης, για να βγαίνει και ένα καλό αποτέλεσμα. Οι πελάτες συνήθως μου ζητάνε κάποιες συγκεκριμένες λήψεις, και επειδή τους αρέσει η ματιά μου, μου ζητάνε να φωτογραφίσω και όπως θέλω εγώ. Συνεπώς, εγώ φωτογραφίζω για εκείνους, αλλά και για εμένα και στο τέλος είναι όλοι ικανοποιημένοι”
Σχετικά με τον τομέα της φωτογραφίας στην Ελλάδα και για το αν οι φωτογράφοι επικοινωνούν, ανταλλάσσουν ιδέες και εμπειρίες ώστε να προστατέψουν τον χώρο τους και να υπάρχει μια κοινή γραμμή αναφέρει: “Το επάγγελμα είναι μοναχικό, συνήθως γνωριζόμαστε σε εκδηλώσεις ή σε ταξίδια. Είναι πολύ ωραίο να συναναστρέφεσαι συναδέλφους αλλά δεν είναι εύκολο να συμβεί τυχαία, και είναι ακόμα πιο δύσκολο να βρεθούμε όλοι μαζί και να συντονιστούμε, να υπάρξει μια κοινή γραμμή. Ακόμα και έτσι, είναι σημαντικό ο κάθε ένας μόνος του να υπερασπίζεται τα επαγγελματικά του δικαιώματα και τα copyrights”
Ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της δουλειάς που κάνεις; “Οι ανθρώπινες σχέσεις: να διαχειριστείς τους συνεργάτες σου, τους πελάτες σου, τους ανθρώπους που εργάζονται στις γκαλερί, και πολλούς ακόμα. Είναι και κάτι που μου αρέσει πολύ, μέσα από το επάγγελμα μου γνωρίζω πολύ κόσμο με τον οποίο συνεργάζομαι, αλλά μέσα από αυτό μαθαίνεις ότι οι σχέσεις αυτές δεν είναι πάντα εύκολες, γιατί υπάρχουν διαφορετικοί χαρακτήρες, διαφορές από κουλτούρα σε κουλτούρα ή λόγω γλώσσας”
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Γιώργου Κορδάκη εδώ
Μπορείτε να βρείτε όλη τη σειρά podcast με τίτλο “Photographer’s Eye” στα πλαίσια του Archisearch Talks, εδώ
READ ALSO: Archisearch Talks_Photographer's Eye | Andrew Prokos podcast recap