University Campus in old tanning factories of Chios Island / Thesis by Evangelos Valtikos

text in EN, GR

Maurice Halbwachs first introduced the term “collective memory,” stating that “memory is not simply confined to the memory of the past, but includes a grid of human relationships, forms and objects that embody the past”.

According to Halbwachs, these kinds of relationships are social and obviously, the people who are members of this society form a collective memory.

Collective memory is metaphorically a construction. Its configuration needs something to be presented. Architecture is the perfect example that conveys meaning and symbolizes things, further giving an image that is easily imprinted on the human mind.

Monuments, as constructions of mankind through time, are parts of these collective representations that aim to create a social memory.

They congregate a narrative space that composes the “indirect” word of history with the “direct” reason of memory and survive with materials and mentalities in space and time.

Four new buildings summarize the deeper concept of an industrial building. Shell and Repeat.
Their connecting element is the landscape. A simple designed environment that aims to guide you in a comprehensible way through engravings, walls, landmarks and perspectives.


The volumes of the new buildings are oriented along the sea (east-west axis). 

The reuse of old industrial shells is not commanded by a specific design template.
For this reason, it is desirable to find the optimum function to achieve the re-integration of the industrial shell into the urban fabric.

This particular diploma thesis came to propose the inclusion of the 3+1 departments of the Univ. of the Aegean Sea in the old tanning factories of Chios Island.

  

The new buildings are identical, shell-shaped and introverted, mimicking industrial architecture as other “knowledge-producing factories”.

They are designed with excellent linear and sculptural simplicity in order to be clearly understandable to the people.

The concept has a sustainable aspect as sunlight manages to flood the interior to the basement while leaving the warm air of the building to go up. (Solar chimney operation).



Theater as a key part of the project develops within the best preserved industrial building of the area which still works today as a landmark of vivid memory.

It will also include the university library.
The design of the steel construction of the theater inside the shell has been proposed so that it can function as a closed theater and / or as an external amphitheater depending on the season and the needs.


In conclusion, the design scenario actively empowers citizens by allowing free access to the open air area and allows visitors to navigate from the beach and the sea to the interior of the campus through this monumental steel construction.

This construction has also a dual role.
First it reinforces the building shell statically and secondly shades the whole south elevation of the building, protecting it from the high temperatures and the intense sunshine.


Ο Maurice Halbwachs εισήγαγε πρώτος τον όρο «συλλογική μνήμη» αναφέροντας ότι «η μνήμη δεν περιορίζεται απλά στην ανάμνηση του παρελθόντος, αλλά περιλαμβάνει ένα πλέγμα εξωτερικών προς το άτομο σχέσεων, μορφών και αντικειμένων που ενσαρκώνουν το παρελθόν».

Σύμφωνα με τον Halbwachs, αυτές οι «εξωτερικές» σχέσεις είναι η κοινωνικές σχέσεις και προφανώς, τα άτομα ως μέλη μιας κοινωνίας είναι αυτά που «θυμούνται».

Η συλλογική μνήμη είναι μεταφορικά μία κατασκευή. Η διαμόρφωσή της έχει ανάγκη από κάποιο μέσο.

Η αρχιτεκτονική είναι το μέσο που περνά νοήματα και συμβολίζει πράγματα, δίνοντας επιπλέον μια εικόνα που εντυπώνεται εύκολα στον ανθρώπινο νου.

Τα μνημεία, ως κατασκευές του ανθρώπου στο χώρο, αποτελούν μέρος των συλλογικών αναπαραστάσεων που στοχεύουν στη δημιουργία μιας κοινωνικής μνήμης.
Συμπυκνώνουν ένα χώρο αφηγηματικό που συνθέτει τον «έμμεσο» λόγο της ιστορίας με τον «άμεσο» λόγο της μνήμης και επιβιώνουν υλικά και νοητικά στο χώρο και το χρόνο.

Η επανάχρηση παλαιών βιομηχανικών κελυφών δε διέπεται από ένα συγκεκριμένο πρότυπο σχεδιασμού.

Για το λόγο αυτό, είναι σκόπιμη η εύρεση της βέλτιστης χρήσης, ώστε να επιτευχθεί η επανένταξη του βιομηχανικού κελύφους στον αστικό ιστό.


Η συγκεκριμένη διπλωματική ήρθε να προτείνει την ένταξη των τμημάτων του Παν. Αιγαίου στα διατηρητέα βυρσοδεψία των Ταμπάκικων με όσο το δυνατόν, καλύτερο τρόπο. 
Μια λεπτή σκηνοθετική επεξεργασία του περιβάλλοντος χώρου που στόχο έχει να σε κατευθύνει με απλό και κατανοητό τρόπο μέσα από χαράξεις, τοιχία, τοπόσημα και οπτικές φυγές.


Τέσσερα νέα κτίρια που συνοψίζουν το βαθύτερο νόημα του βιομηχανικού κτιρίου.
Κέλυφος και Επανάληψη.
Συνδετικό στοιχείο τους:
το έδαφος, η γη.


Οι όγκοι των καινούριων κτιρίων προσανατολίζονται κατά μήκος προς τη θάλασσα (άξονας ανατολή – δύση).



Τα νέα κτίρια είναι ίδια, κελυφιακά και εσωστρεφή μιμούμενα τη βιομηχανική αρχιτεκτονική ως άλλα «εργοστάσια παραγωγής γνώσης».
Είναι σχεδιασμένα με εξαιρετική γραμμική και γλυπτική απλότητα με σκοπό να είναι ευδιάκριτα από τον χρήστη του χώρου.


Η σχισμή που τα διατρέχει έχει βιοκλιματικές προεκτάσεις μιας και το φως του ήλιου καταφέρνει να πλημμυρίσει το εσωτερικό ως το υπόγειο αφήνοντας παράλληλα τον ζεστό αέρα του κτιρίου να φύγει προς τα πάνω. (λειτουργία ηλιακής καμινάδας).
Το θέατρο ως ένα βασικό κομμάτι του έργου, βρίσκεται μέσα στο καλύτερα διατηρημένο βιομηχανικό κέλυφος της περιοχής που λειτουργεί ακόμα και σήμερα σαν τοπόσημο ζωντανής μνήμης και θα συστεγάζεται με την βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου.

Ο σχεδιασμός της μεταλλικής κατασκευής του θεάτρου στο εσωτερικό του κελύφους, έχει προταθεί έτσι ώστε να μπορεί να λειτουργεί σαν κλειστό θέατρο ή/και σαν εξωτερικό αμφιθέατρο, ανάλογα με την εποχή και τις ανάγκες.


Συμπερασματικά, το σενάριο σχεδιασμού εντάσσει ενεργά και τους πολίτες αφήνοντας ελεύθερη την πρόσβαση στον υπαίθριο χώρο και δίνει τη δυνατότητα να περιηγηθεί κανείς από την παραλία και τη θάλασσα μέχρι το εσωτερικό του campus μέσω μιας μνημειακής μεταλλικής κατασκευής μεγάλου μήκους.

Η κατασκευή αυτή έχει διττό ρόλο. Αφενός αναλαμβάνει να ενισχύσει στατικά το κτιριακό κέλυφος και αφετέρου να σκιάσει ολόκληρη τη νότια όψη του κτιρίου προστατεύοντάς το από τις υψηλές θερμοκρασίες και την έντονη ηλιοφάνεια.

Facts & Credits: 

Title: University Campus in old tanning factories, Chios Island. A construction of memory. //Πανεπιστημιούπολη στα Ταμπάκικα Χίου.  Μια κατασκευή μνήμης.
Type: Thesis project  // Διπλωματική εργασία
Student: Valtikos Evangelos // Βαλτικός Βαγγέλης
Prof: Gyftopoulos Stauros, Efesiou Eirini // Γυφτόπουλος Σταύρος, Εφεσίου Ειρήνη 
University: School of Architecture, N.T.U.A.  // Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Ε.Μ.Π.
Date: March 2016  // Μάρτιος 2016


RELATED ARTICLES