Δείτε αναλυτικά τις τρεις νικήτριες προτάσεις του διαγωνισμού Color in Architecture που διοργάνωσαν το Archisearch και η AkzoNobel Powder Coatings & διαβάστε το πόρισμα της κριτικής επιτροπής που αποτελούνταν από τους: Νίκος Κτενά, Ρένα Σακελλαρίδου, Δημήτρη Ποτηρόπουλο, Αριάδνη Βοζάνη, Κώστα Πουλόπουλο, Σταύρο Μαρτίνο και Per Nimer.
#1 Βραβείο – W(e)aving Tower
Kραμποκούκη Χριστίνα, Σπυροπούλου Γιούλη, Δρούγκα Αναστασία, Φαλιάγκα Εβελίνα, Νταή Ειρήνη
Λαμβάνοντας υπόψιν την αισθητική και ενεργειακή αναβάθμιση της οποίας χρήζει η υφιστάμενη κτιριακή μάζα του τοπίου των ελληνικών πόλεων η πρόταση W(e)aving Tower βασίζεται στην αντικατάσταση της καθιερωμένης τέντας που συναντάμε στην ελληνική πολυκατοικία και εισάγει τη μεταλλική διάτρητη κουρτίνα η οποία διατρέχει έναν προσαρτημένο στην όψη μεταλλικό σκελετό.
Το κτίριο που επιλέγεται για την εφαρμογή αυτής της πρότασης είναι ο πύργος Απόλλων, η υψηλότερη οικιστική κατασκευή στη χώρα και δημιούργημα του Ιωάννη Βικέλα, καθώς προσφέρει μια σειρά από προκλήσεις. Αρχικά, η επαναληψιμότητα των ορόφων σε συνδυασμό με τη μεγάλη επιφάνεια όψεων είναι κάτι που απαιτεί ιδιαίτερο χειρισμό και στρατηγική στην ανάπτυξη της όψης τόσο σε επίπεδο εικόνας όσο και σε επίπεδο ενεργειακής απόδοσης.
Μέσω της εφαρμογής των μεταλλικών κουρτινών στις όψεις του κτιρίου επιδιώκεται ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης κατοικίας και προβόλου-μπαλκονιού και η βελτίωση των συνθηκών αερισμού και σκιασμού του εσωτερικού των κατοικιών.
Σημαντικό κριτήριο για τον τρόπο διαχείρισης των όψεων αποτέλεσε ο προσανατολισμός του κτιρίου ο οποίος έχει ως αποτέλεσμα την κατανομή κάθε όψης σε δύο σημεία του ορίζοντα. Συνεπώς, έχουμε να αντιμετωπίσουμε δύο επιμήκεις όψεις, βορειοδυτική και νοτιοανατολική αντίστοιχα και δύο μικρότερες μία βορειοανατολική και μία νοτιοδυτική.
Με τη βοήθεια του προγράμματος Ecotect προέκυψαν δεδομένα σχετικά με τον υφιστάμενο ηλιασμό του κτιρίου και διεξάχθηκαν συμπεράσματα για τις απαιτήσεις του σε σκιασμό. Με βάση αυτά τα αποτελέσματα οι όψεις οργανώνονται ως εξής: τα βορινά τμήματα μένουν γυμνά, στα δυτικά εφαρμόζονται σταθερές μεταλλικές κουρτίνες οι οποίες γαντζώνουν στο επάνω και κάτω μέρος σε ράγα και οι οποίες διατρέχουν περισσότερους από έναν ορόφους και στην ουσία λειτουργούν ως σταθερά σκίαστρα ενώ στις όψεις που ανοίγονται στο νότο και την ανατολή οι κουρτίνες είναι ελεύθερες και είναι στη διάθεση του χρήστη να τις χειριστεί όπως αυτός επιθυμεί.
Σε πρώτο στάδιο λοιπόν αφαιρούμε το υπερυψωμένο στηθαίο που λειτουργούσε ως κιγκλίδωμα και διατηρούμε τον πρόβολο. Έπειτα στην πλάκα του προβόλου προσαρτάται μεταλλική κατασκευή στην οποία χρησιμοποιούμε προφίλ αλουμινίου της εταιρείας Alumil (βλ. τομή 1/20). Επιπλέον, τοποθετείται διατομή Τ αλουμινίου (βλ. τομή 1/20) στο επάνω και κάτω μέρος του ορόφου που λειτουργεί ως οδηγός για την κίνηση της μεταλλικής κουρτίνας. Tέλος, στο μεταλλικό σκελετό χρησιμοποιούμε βαφή της εταιρείας AKZONOBEL από τη συλλογή FUTURA με τον κωδικό Senoual 2525/YW266I.
Επιπλέον στις κουρτίνες εφαρμόζεται το μοτίβο του διαμαντιού το οποίο όμως εναλλάσσεται ως προς την πυκνότητά του με αποτέλεσμα να μην παράγει μία σταθερή και ομοιόμορφη εικόνα.
Η χειρονομία αυτής της εξωτερικής κουρτίνας που διατρέχει ανά διαστήματα το κτίριο και περιβάλει το μπαλκόνι της κατοικίας επανανοηματοδοτεί τη σχέση του μέσα και του έξω ενώ η κάθε όψη μεταβάλλεται καθώς σε αυτήν αποτυπώνεται το ίχνος της δραστηριότητας των κατοίκων.
πόρισμα επιτροπής
Η μελέτη επιτυγχάνει να αντιμετωπίσει το διπλό στόχο του διαγωνισμού: την αισθητική αναβάθμιση με τη χρήση χρώματος , με την ταυτόχρονη χρήση στρατηγικών βιώσιμης ανάπτυξης για την οργάνωση νέου οπτικού περιεχομένου για την ελληνική πόλη.
Η ομάδα μελέτης αναπτύσσει ένα σύστημα ορθοκανονικής αλλά όχι ομοιογενούς πλαισίωσης που τρέχει επί των μπαλκονιών, σε θερμό γαλανό χρώμα. Το σύστημα αυτό λειτουργεί σαν μια ενδιάμεση κλίμακα από την μεγάλη κλίμακα του κτιρίου και τη μικρή κλίμακα των ανοιγμάτων, και ορίζει ευρύτερες οντότητες επί του κτιρίου που είναι παρατηρήσιμες από μεγαλύτερη απόσταση. Το ανοίγματα των πλαισίων εν συνεχεία καλύπτονται με μεταλλικές κουρτίνες σκιασμού, οι οποίες προσδίδουν στην όψη κίνηση , ηλιοπροστασία και ιδιωτικότητα στον χώρο του μπαλκονιού.
Η επιτροπή εκτίμησε :
– την απλότητα και ευθύτητα της παρουσίασης, το άρτιο κείμενο και το ευανάγνωστο γραφικό περιεχόμενο, καθώς και την ισορροπίατου αρχιτεκτονικού σχεδίου όψης, το οποίο με λεπτότητα περιγράφει τις προθέσεις της ομάδας μελέτης και αποδίδει την αίσθηση του προσδοκώμενου χώρου.
– την επί της ουσίας χρήση αναλυτικών εργαλείων για την ανάγνωση της σχεδιαστικής κατεύθυνσης, και την αποτύπωση σε διαγράμματα της αναγκαιότητας ή μη της παρέμβασης σε συγκεκριμένα σημεία των όψεων. Μπόρεσε δηλαδή η αρχιτεκτονική ομάδα να χρησιμοποιήσει αναλυτική σκέψη και εργαλεία ώστε να οργανώσειμια στρατηγική αντιμετώπισης του αρχιτεκτονικού προβλήματος.
– τον ρεαλισμό της πρότασης όσον αφορά τη λογική της παρέμβασης σε μια τυπική ελληνική όψη, χωρίς τη χρήση εξεζητημένης γεωμετρίας, περίπλοκων μηχανικών συστημάτων και γενικά λύσεων που δεν συνάδουν με την ελληνική οικονομοτεχνική πραγματικότητα, κι αυτό χωρίς να υπάρχουν εκπτώσεις στην αισθητική – το αντίθετο μάλιστα.
-την ποιητική επιλογή του χρώματος, που ταιριάζει με τον Αττικό ουρανό, χωρίς όμως να ναι ένα “θεωρητικό” γαλάζιο, αλλά μια από τις υπάρχουσες εκδοχές του, και σε μια τονικότητα που δεν δημιουργεί ισχυρή αντίθεση με το υφιστάμενο περιβάλλον.
-την τολμηρή επιλογή της μεταλλικής κουρτίνας σαν ένα νέο στοιχείο αρχιτεκτονικής και λειτουργικής έκφρασης, χωρίς όμως να παραγνωρίζει ότι η επιλογή αυτή θέλει περισσότερη μελέτη και σκέψη, ιδίως όσον αφορά την αντιφατική σχέση σκίασης / υπερθέρμανσης
Η πρόταση διαθέτει υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού, τεχνική αλλά και καλλιτεχνική γνώση του χειρισμού της όψης ενός κτιρίου, και αυστηρή συσχέτιση με το αρχιτεκτονικό πρόβλημα που θέτει ο διαγωνισμός.
#2 Βραβείο – Το χρώμα στην αρχιτεκτονική
Δασοπούλου Γραμματική, Τσιούρβα Ευαγγελία και Χατζηκομνίτσα Αλεξάνδρα
Η πρόταση μας έχει επηρεαστεί και βασίζεται στα βασικά χαρακτηριστικά της ελληνικής πόλης. Όπως αυτό επισημάνθηκε και στην προκήρυξη του διαγωνισμού η «ομοιομορφία» του αστικού τοπίου, έγκειται στο γεγονός ότι κυριαρχεί ένα χρώμα και υλικό στις όψεις των κτιρίων (ο λευκός σοβάς), όπως επίσης και μία βασική τυπολογία κτιρίου στις κατοικίες, ιδίως αυτή της πολυκατοικίας. Παράλληλα, υπάρχει μία άτυπη συμφωνία και στο υλικό κατασκευής αλλά και στον τύπο κατασκευής των κτιρίων. Το οπλισμένο σκυρόδεμα είναι το υλικό κατασκευής του φέροντα οργανισμού το οποίο χρησιμοποιείται περισσότερο και η δοκός επί στύλου είναι ο τύπος της κατασκευής των κτιρίων ο οποίος κυριαρχεί περισσότερο.
Με βάση τα παραπάνω προχωρήσαμε στην εξέλιξη ενός συστήματος μετακινούμενων περσίδων. Το πλάτος τους, το χρώμα τους και η μορφή τους (διάτρηση ή όχι αυτών) εξαρτάται σε κάθε περίπτωση από τις απαιτήσεις για ηλιασμό και ηλιοπροστασία του κτιρίου, σε συνδυασμό με τον προσανατολισμό του. Επίσης ανάλογα με τις απαιτήσεις του κτιρίου υπάρχει η δυνατότητα να επιλεχθούν σταθερές περσίδες, περιστρεφόμενες, μετακινούμενες και αναδιπλούμενες.
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της πρότασης μας είναι ότι χρησιμοποιώντας την τυπική κάθετη περσίδα, καταφέραμε να καλύψουμε τις παραπάνω απαιτήσεις ενός κτιρίου σε όλες τις όψεις του, έτσι ώστε να εξυπηρετεί στο μέγιστο τις ενεργειακές απαιτήσεις του εκάστοτε κτιρίου, παρέχοντας ταυτόχρονα μια ενδιαφέρουσα όψη που να προσφέρει την ποικιλομορφία που αναζητούμε, απορρίπτοντας την μονοτονία του λευκού σοβά που κυριαρχεί στις όψεις των περισσότερων ελληνικών κτιρίων.
επιλογή κτιρίου – Σε κοντινή απόσταση και λίγο πιο πάνω από το νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, στην οδό Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη και ανάμεσα στις εγκαταστάσεις του πανεπιστημιακού campus ΑΠΘ, βρίσκεται με επιβλητική παρουσία το κτίριο των παραπληγικών. Το πολυώροφο αυτό κτίριο προοριζόταν αρχικά ως μονάδα αποκατάστασης παραπληγικών αλλά τα τελευταία 25 χρόνια στέκεται σε ημιτελή κατάσταση και σε πλήρη εγκατάλειψη. Όσες προσπάθειες και αν έγιναν για την αποπεράτωσή του ακόμα και από την πλευρά του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου έμειναν σε αρχικό στάδιο. Το κτίριο στη σημερινή ανολοκλήρωτη κατάστασή του αποτελείται από 2 υπόγειους και 5 υπέργειους ορόφους.
η πρόταση – Το κτίριο αποτελεί βασικό παράδειγμα κτιρίου της τυπολογίας δοκού επί στύλου, ενώ παράλληλα βρίσκεται σε ατελή κατάσταση εδώ και πολλά χρόνια. Θεωρούμε πως είναι σημαντικό να αξιοποιηθεί ένα τέτοιο κτίριο στη συγκεκριμένη περιοχή, με μια μελέτη η οποία θα αναδείξει ένα μορφολογικά ενιαίο κτίριο το οποίο θα μπορεί να ανταποκρίνεται επάξια στις σύγχρονες κτιριακές προδιαγραφές καθώς επίσης θα μπορεί να αναβαθμίσει την αισθητική της περιοχής με την ένταξή του στο δομημένο περιβάλλον σε συνεργασία με τα κτίρια του ΑΠΘ. Η χρήση που επιλέξαμε να δώσουμε στην πρόταση μας είναι χρήση γραφείων τα οποία μπορούν να στεγάζουν λειτουργίες του πανεπιστημίου που θα απευθύνονται στις ανάγκες των φοιτητών, θυμίζοντας κτίριο σε πανεπιστημιακό campus διεθνών προδιαγραφών.
χρώμα – Το χρώμα αντανακλά τη διάθεσή μας. Έτσι και εμείς στην πρότασή μας προσπαθήσαμε να επιλέξουμε τα χρώματα που θα μας γεμίζουν συναισθήματα και θα εντάσσει το κτίριο αρμονικά στο περιβάλλον του. Η νότια πλευρά του κτιρίου βλέπει πως τον Θερμαϊκο Κόλπο. Την ώρα της δύσης, εκεί όπου ο ήλιος γίνεται ένα με τη θάλασσα ο ουρανός γεμίζει με μια πληθώρα θερμών χρωμάτων κατι το οποίο θυμίζει κάδρο από πίνακα ζωγραφικής. Για τις όψεις των κτιρίων λοιπόν, σκεφτήκαμε πως ένας συνδυασμός χρωμάτων από το βαθύ μωβ ως το πορτοκαλί ή το κίτρινο τα χρώματα λοιπόν του ηλιοβασιλέματος θα ταίριαζαν καλύτερα. Τα χρώματα αυτά προκαλούν αν μη τι άλλο αισθήματα ενθουσιασμού και θετικότητας, αποπνέουν ζωντάνια και συχνά καθιστούν τον χώρο πιο οικείο.
πόρισμα επιτροπής
Η αρχιτεκτονική ομάδα καταρχήν εκλέγει να μελετήσει την όψη ενός περίοπτου κτιρίου, όπου οι 4 διαφορετικές του πλευρές δημιουργούν και διαφορετικές συνθήκες σχεδιασμού της όψης. Τις διαφορετικές αυτές συνθήκες τις επιλύει έξυπνα, με την εκλογή ενός συστήματος περσίδων που άλλοτε είναι κατακόρυφες και συνεχείς σε ύψος ορόφου, άλλοτε κατατμημένες η καθεμιά καθ ύψος σε 4 τετράγωνα κινούμενα στοιχεία. Η όψη αυτή είναι συνεπής στις 4 πλευρές της, και παρότι παρουσιάζει διαφορές τεχνικής φύσεως, γίνεται αντιληπτή ως ένα ενιαίο αρχιτεκτονικό αφήγημα. Σε αυτό συμβάλλει και η εκλογή της χρωματικής παλέτας, που είναι εμπνευσμένη από τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος, που στη Θεσσαλονίκη είναι μια ισχυρή αστική εικόνα.
Η επιτροπή εκτίμησε τόσο την άνεση της αρχιτεκτονικής ομάδας στον σχεδιασμό μιας κοινής γλώσσας παρά τις παραλλαγές, αλλά και την ισχυρή αφήγηση σχετικά με την εκλογή χρώματος (ηλιοβασίλεμα). Παράλληλα, προβληματίστηκε για την καθολικότητα αυτής της τυπολογίας όψης στο ελληνικό αστικό τοπίο, όπου τα μηχανικά κινούμενα στοιχεία θα είχαν οικονομοτεχνικές δυσκολίες να εφαρμοστούν με έναν εύλογο τρόπο. Υπήρξε επίσης συζήτηση σχετικά με την ένταση της χρωματικής χειρονομίας και του βαθμού που θα μπορούσε η κατ’ επανάληψη θέασή της σε συνθήκες καθημερινότητας να είναι κουραστική παρά αναζωογονητική
Η επιτροπή συγχαίρει την αρχιτεκτονική ομάδα για τη σχεδιαστική συνέπεια, την ικανότητα να συσχετίσουν τη σύνθεσή τους με αναλυτικά δεδομένα, και την τόλμη του να τραβήξουν την ιδέα στα άκρα, και προς τούτο, απονέμει το Δεύτερο Βραβείο.
#3 Βραβείο – Αστικά πέπλα
Πάσουλας Εμμανουήλ
Πάνω από τις πολλαπλές και δυσανάγνωστες δομές του αστικού περιβάλλοντος, μια απλή, ομοιογενής αρχικά, επιφάνεια έρχεται να ντύσει χρωματικά την κάθε πολυκατοικία, ως πέπλο. Η επιφάνεια εκκινεί από την ομοιογένεια και την διαφάνεια ώστε να μην προσθέσει άλλη μια πολύπλοκη, αυτόνομη δομή στις ήδη υπάρχουσες, επιθυμώντας να μην αγνοήσει το δοσμένο αστικό περιβάλλον με την ιστορικότητα και την ταυτότητα του.
Σκοπός είναι να εισάγει ευδιάκριτες και απλές χρωματικές επιφάνειες ώστε να καταστήσει πιο ευανάγνωστες τις κτηριακές ενότητες, εισάγοντας και αξιοποιώντας το στοιχείο του χρώματος. Οι επιφάνειες διαμορφώνονται αποκλειστικά από γραμμικά στοιχεία, όμοιας διατομής, που τοποθετούνται σε σταθερές μεταξύ τους αποστάσεις όπως οι ίνες ενός υφάσματος. Τα οριζόντια στοιχεία είναι περσίδες ηλιοπροστασίας από αλουμίνιο, συγκροτούνται σε πανέλα τα οποία βάφονται ομοιόμορφα. Η επιφάνεια κάθε κτηρίου αντιμετωπίζεται ενιαία είτε με ένα χρώμα είτε με περισσότερα σε γεωμετρικά μοτίβα.
Λειτουργικά – αισθητικά, διαρθρώνεται με πυκνώσεις-αραιώσεις και πτυχώσεις- ως ένα πέπλο πάνω στο ανθρώπινο σώμα- αποτελώντας μια μεμβράνη όσμωσης του ανθρώπινου με το φυσικό και κτισμένο περιβάλλον. Οι αραιώσεις δημιουργούν σημεία που ο κάτοικος αποκτά επιπλέον επαφή με το “έξω” και ενίοτε συνδυάζονται με πυκνώσεις/ζαρντινιέρες που εισάγουν οργανικά την φύτευση στην επιφάνεια.
Οι πτυχώσεις επαυξάνουν το χώρο στο μπαλκόνι (χωρίς όμως να επεκτείνουν το δάπεδο του) ο οποίος φιλοδοξεί να “αγκαλιάσει” και να ενθαρρύνει κάποιες από τις ανθρώπινες δραστηριότητες που μπορούν να συμβούν στο όριο του μέσα και του έξω, του ιδιωτικού και του δημόσιου, της εξωστρέφειας και της ανάγκης για προστασία.
Η εφαρμογή της πρότασης έγινε σε έναν δρόμο της Κυψέλης, με τις τυπικές αθηναϊκές πολυκατοικίες του ’60. Αφενός ο συγκεκριμένος τύπος κτηρίου είναι ο πιο διαδεδομένος στις κεντρικές περιοχές των ελληνικών πόλεων (που ενίοτε είναι οι πιο υποβαθμισμένες), αφετέρου χαρακτηρίζεται από μπαλκόνια πλάτους ενός μέτρου που είναι ελάχιστα λειτουργικά. Οι εξωτερικές όψεις αυτών των πολυκατοικιών, συχνά είναι ενδιαφέρουσες αρχιτεκτονικά και αισθητικά, θέτοντας μια επιπλέον πρόκληση ως προς την εφαρμογή της πρότασης.
H εφαρμογή έγινε μέχρι το ύψος που οι πολυκατοικίες εφάπτονται στην ρυμοτομική γραμμή, δηλαδή δεν εφαρμόσθηκε στα ρετιρέ- αν και στην τομή έχει διερευνηθεί κι αυτή η δυνατότητα. Η εικόνα της πόλης όπως την βιώνουμε καθημερινά σχηματίζεται από το επίπεδο του δρόμου και όχι από ψηλά, οπότε η πρόταση επικεντρώθηκε στην οπτική του διαβάτη.
Η όψη διαμορφώνεται με την χρησιμοποίηση κατά το δυνατόν τυποποιημένων στοιχείων/πανέλων ώστε να επιτευχθεί ελαχιστοποίηση υλικών και εργασίας και δυνατότητα επανάχρησης. Τα τυποποιημένα πανέλα (Χ) είναι 4 τύπων, ίδιου πάντα μεγέθους. Ένας βασικός μεταλλικός σκελετός από οριζόντια στοιχεία στις στάθμες των εξωστών κι από κάθετα στην περασιά των μεσοτοιχιών των διαμερισμάτων υποδέχεται τα τυποποιημένα πανέλα. Ο μεταλλικός σκελετός της κατασκευής στερεώνεται μέσω φορουσιών στις δοκούς και τα υποστυλώματα του φ.ο του κτηρίου, ώστε να μην επιβαρύνει στατικά τους εξώστες.
Σε κάθε περίπτωση εφαρμογής ανά πολυκατοικία, θα πρέπει να ανατεθεί σε κάποιο μηχανικό ή εταιρεία να καταρτίσει μια συνολική πρόταση για τα χρώματα και το μοτίβο, τη χρήση και την προσαρμογή του συστήματος των προκατ πανέλων, τη στήριξη του βασικού μεταλλικού σκελετού. Η συνολική πρόταση θα πρέπει να εγκριθεί από το σύνολο των ιδιοκτητών, ενώ έκαστος ιδιοκτήτης θα μπορεί να εκφράσει την προτίμηση του για πανέλα τύπου Α, Β1, Β2, Γ στο μπαλκόνι του.
H χρησιμοποίηση προκάτ πανέλων και η δυνατότητα επανάχρησης ή εύκολης αντικατάστασης, θα μπορούσε στο μέλλον να οδηγήσει σε μια μίξη χρωμάτων- «μπαλώματα»- δημιουργώντας έναν διάλογο μεταξύ των κτηριακών ενοτήτων, εμπλουτίζοντας το αστικό περιβάλλον με μια πιο δυναμική χρήση του χρώματος.
πόρισμα επιτροπής
Η πρόταση αυτή παρουσιάζει πολλά ενδιαφέροντα αφετηριακά σημεία, όπως η όψη ως «στατική κίνηση» , η δημιουργία μιας δεύτερης όψης που περιλαμβάνει κατοικήσιμο χώρο, η ανάλυση της επιφάνειας σε οριζόντια προφίλ που λειτουργούν ως στοιχεία σκίασης.
O αρχιτέκτονας ενδιαφέρεται για τον τρόπο με τον οποίο η ίδια η όψη θα παραλάβει χρήση, με τη δημιουργία κυματισμών, εσωτερικά των οποίων δημιουργούνται χώροι όπως καθιστικά η δίνεται η δυνατότητα φύτευσης κτλ. Σε αυτό το πεδίο, η πρόταση διαθέτει ευρηματικότητα και πρωτοτυπία που δεν συναντήθηκε σε άλλες προτάσεις.
Ταυτόχρονα όμως, η επιτροπή έκρινε ότι η σύνθεση όλων των παραπάνω αφετηριών παρέμεινε ημιτελής, ίσως ακριβώς λόγω των πάρα πολλών προθέσεων. Κατ αυτό τον τρόπο διαβάζει κανείς αντιφάσεις όπως, για παράδειγμα, ότι ο ενδιάμεσος χώρος, που είναι κεντρικό ζήτημα της σύνθεσης, δεν ευνοείται από τον υπερβολικό εγκλεισμό πίσω από περσίδες και δείχνει κλειστοφοβικός, κυρίως διότι η δημιουργία της κυματιστής όψης, για να επιτευχθεί οπτικά, έχει ανάγκη από περισσότερες παρά λιγότερες περσίδες: οι δυο παράμετροι στο παρόν ζήτημα λειτουργούν ανταγωνιστικά και ζημιώνουν τη σύνθεση. Η δε αμηχανία όσον αφορά τη συνθεσιμότητα των παραμέτρων φαίνεται να περνά και στην ίδια την οργάνωση της παρουσίασης, με μια πινακίδα που δεν είναι αρκετά ευανάγνωστη και που αφήνει αμφιβολίες ως προς το ποιο είναι το αφηγηματικό κέντρο της πρότασης.
Παρόλα αυτά, η επιτροπή εκτίμησε την πρωτοτυπία σκέψης της πρότασης αυτής και αποφάσισε να την επιβραβεύσει με την Τρίτη θέση.
Η βράβευση των νικητών θα γίνει την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου στα πλαίσια του Συνεδρίου Color in Architecture που διοργανώνουν το ARCHISEARCH.gr και η Akzo Nobel Powder Coatings.
Σημαντικοί ομιλητές από το χώρο της αρχιτεκτονικής, του design, των τεχνών και της μόδας θα μας μιλήσουν για τη σχέση τους με το χρώμα και τις τάσεις, ενώ στο τέλος της εκδήλωσης, η επιτροπή η οποία αποτελείται από τους διακεκριμένους αρχιτέκτονες και ακαδημαϊκούς Νίκο Κτενά, Ρένα Σακελλαρίδου, Δημήτρη Ποτηρόπουλο, Αριάδνη Βοζάνη, Κώστα Πουλόπουλο, Σταύρο Μαρτίνο και Per Nimer, θα βραβεύσει τους 3 νικητές.
Ανάμεσα στους ομιλητές θα είναι και ο θρυλικός Έλληνας σχεδιαστής Γιάννης Τσεκλένης και o Per Nimer, Design Manager AkzoNobel, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Colour Institute της Στοκχόλμης και δημιουργός του βιβλίου Χρωματικών Τάσεων Colour Envelope και Color Futures.
Επίσης θα μιλήσει ο αρχιτέκτονας και καθηγητής Νίκος Κτενάς, ο οποίος παρέλαβε πρόσφατα το Βραβείο Αρχιτεκτονικής 2013-2017 από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής για το έργο του Ιnside-out, η αρχιτέκτονας και καθηγήτρια Ρένα Σακελλαρίδου η οποία αυτή την στιγμή υλοποιεί το μεγαλύτερο κτίριο γραφείων στην Ελλάδα, η βραβευμένη designer Έλενα Μπρασινίκα και ο καλλιτέχνης Poka Yio.
Την παρουσίαση θα κάνει ο συνεπιμελητής και μέλος της κριτικής επιτροπής, αρχιτέκτων και ιστορικός της αρχιτεκτονικής, ακαδημαϊκός διευθυντής του πρόγράμματος “Σχολείο Αρχιτεκτονικής για παιδιά και νέους ARKKI.gr“, Σταύρος Μαρτίνος.
Η είσοδος είναι ελεύθερη με ηλεκτρονική εγγραφή στην εκδήλωση σε αυτό το σύνδεσμο!
READ ALSO: Το 2ο Συνέδριο Αρχιτεκτονικής και Τουρισμού στη Ρόδο πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία