Ryan Neiheiser & Xristina Argyros / Neiheiser Argyros present their proposal for the “NEW FINE ARTS SCHOOL OF FLORINA” competition.
-text by the authors
A great university is an institution that promotes learning, but also a space that fosters community and has a civic presence. A great campus is a collection of cutting edge teaching facilities, but also a network of informal gathering spaces that are composed so that the whole is greater than the sum of its parts. A great Art School is a finely tuned facility for teaching particular skills and techniques, but also an open and evolving space for experimentation that empowers students to find their own unique voice as artists.
Neiheiser Argyros‘ proposal for the New Fine Arts School of Florina seeks to simultaneously operate on these three levels – adding to a university, extending a campus, and imagining a new fine arts school. It will be a living institution; fostering contemporary exchange and debate, promoting new futures, and providing a vibrant new civic space for the city of Florina.
The design can be summarized in five primary concepts:
1) The project extends the spatial logics of the existing campus, but also defines a new aesthetic identity for the fine arts school,
2) The project provides four distinct cutting-edge buildings each specifically designed for the program contained within, and then stitches them together with a network of common spaces that create a collective ground level,
3) The project is open, inviting, and porous. It is both inward and outward looking; organizing the life of the school around a central courtyard, but also reaching out towards the surrounding countryside and adjacent campuses,
4) The project is rigorously composed on a regular grid in plan and section that allows for both internal flexibility and future expansion, and
5) The project is built from a robust palette of materials that provide an industrial and neutral backdrop that foregrounds the rich palette of experimentation that will inhabit the space.
The proposal invites the students and faculty to occupy and engage the space, becoming active producers of their school rather than just passive users.
The four different buildings are connected with the academic commons network, but they’re also unified through the repetition and regularity of the structural grid, and by a continuous ground level façade of full-height sliding glass. In this way the project can both be read as a cluster of distinct buildings, and as a single continuous ground level with a flexible open grid plan. This open ground level plan connects to the landscape in all directions, reveals the activities in each building, and can be radically reconfigured based on changing daily programming and future needs. It is a non-prescriptive space that invites the students and faculty to occupy and engage the space, becoming active producers of their school rather than just passive users.
Art thrives through exchange; between teachers and students, between art and art history, between academia and the broader world, and between the various creative disciplines. The New Fine Arts School of Florina must therefore be open, inviting, and porous. It must embrace and accommodate multiple paradoxes, revelling in its many productive frictions. The new Florina Fine Arts School will be a collective space for exchange and a buzzing hub of making.
Facts & Credits
Competition New Fine Arts School of Florina
Architecture Neiheiser Argyros
Design Team Ryan Neiheiser, Xristina Argyros, Danae Haratsis, Eleni Vagianou, Nikolas von Schwabe
–
Το γραφείο Neiheiser Argyros, με έδρα το Λονδίνο, παρουσιάζει τη συμμετοχή του γραφείου στον Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό Προσχεδίων με θέμα «Νέα Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας».
-κείμενο των δημιουργών
Η νέα Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας είναι ένας ζωντανός θεσμός που προάγει το διάλογο και τη συζήτηση, πυροδοτεί καλλιτεχνικές δράσεις και συγκροτεί ένα νέο, ενεργό δημόσιο χώρο για την πόλη της Φλώρινας.
Η πρόταση του γραφείου Neiheiser Argyros για τη Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας επιδιώκει να δράσει ταυτόχρονα στα παρακάτω τρία επίπεδα: i) να λειτουργήσει προσθετικά στο πανεπιστήμιο, ii) να επεκτείνει την υπάρχουσα πανεπιστημιούπολη και iii) να οραματιστεί μια νέα σχολή καλών τεχνών.
Η σχεδιαστική πρόταση συνοψίζεται σε πέντε βασικές ιδέες:
1) Επεκτείνει τη χωρική λογική της υπάρχουσας πανεπιστημιούπολης, ορίζοντας ταυτόχρονα τη νέα αισθητική ταυτότητα για τη Σχολή Καλών Τεχνών.
2) Παρέχει τέσσερα διακριτά κτίρια αιχμής, το καθένα σχεδιασμένο συγκεκριμένα για το πρόγραμμα που φιλοξενεί, και στη συνέχεια, τα ενοποιεί με ένα δίκτυο κοινών χώρων που δημιουργούν ένα συλλογικό επίπεδο στο ισόγειο.
3) Δημιουργεί μια ανοιχτή, φιλόξενη και «πορώδη» σχολή. Το έργο είναι ταυτόχρονα εσωστρεφές και εξωστρεφές, καθώς οργανώνει τη ζωή της σχολής γύρω από ένα κεντρικό αίθριο και παράλληλα επεκτείνεται προς τη φύση που το περιβάλλει και τις γειτονικές πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις.
4) Αναπτύσσεται σε έναν αυστηρό κάνναβο στην κάτοψη και στην τομή, ο οποίος όμως επιτρέπει τόσο εσωτερική ευελιξία, όσο και πιθανές μελλοντικές επεκτάσεις.
5) Χαρακτηρίζεται από μια παλέτα ανθεκτικών υλικών που παρέχουν ένα βιομηχανικό και ουδέτερο υπόβαθρο, αναδεικνύοντας έτσι τον πλούσιο πειραματισμό που θα φιλοξενήσει o χώρος.
Η πρόταση καλεί τους φοιτητές και το προσωπικό να οικειοποιηθούν το χώρο, καθιστώντας τους ενεργούς «παραγωγούς» της σχολής τους και όχι απλά παθητικούς χρήστες της.
Τα τέσσερα κτίρια συνδέονται μέσω του δικτύου ακαδημαϊκών κοινών, αλλά είναι επίσης ενοποιημένα μέσω της επανάληψης και της κανονικότητας του δομικού καννάβου και μέσω της συνεχούς πρόσοψης στο επίπεδο του εδάφους, η οποία και αποτελείται από συρόμενους υαλοπίνακες πλήρους ύψους. Με τον τρόπο αυτό, το έργο μπορεί να διαβαστεί σαν συγκρότημα διαφορετικών κτιρίων, αλλά και σαν ενιαίο, συνεχές επίπεδο εδάφους που αναπτύσσεται σύμφωνα με τον ευέλικτο, ανοιχτό κάνναβο. Αυτή η ελεύθερη οργάνωση κάτοψης συνδέεται με το τοπίο προς όλες τις κατευθύνσεις, αποκαλύπτει τις δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε κάθε κτίριο και δύναται να αναδιαρθρωθεί ριζικά, ανάλογα με τις καθημερινές ανάγκες της σχολής και τα μελλοντικά σχέδια. Είναι ένας μη προδιαγεγραμμένος χώρος που καλεί τους φοιτητές και το προσωπικό να τον οικειοποιηθούν, καθιστώντας τους ενεργούς «παραγωγούς» της σχολής τους και όχι απλά παθητικούς χρήστες της.
Η τέχνη ευδοκιμεί μέσω της ανταλλαγής, μεταξύ των εκπαιδευτικών και των σπουδαστών, μεταξύ της τέχνης και της ιστορίας της τέχνης, μεταξύ του ακαδημαϊκού κόσμου και του ευρύτερου κοινού και μεταξύ των διαφορετικών, δημιουργικών κλάδων. Η νέα Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας πρέπει λοιπόν να είναι ανοιχτή, φιλόξενη και «πορώδης». Πρέπει να αγκαλιάσει και να φιλοξενήσει πολλαπλά παράδοξα, απολαμβάνοντας πολλές, παραγωγικές τριβές. Η νέα Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας θα είναι ένας συλλογικός χώρος ανταλλαγής και ένας ηχηρός κόμβος παραγωγής.
Στοιχεία έργου
Διαγωνισμός Νέα Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας
Αρχιτέκτονες Neiheiser Argyros
Ομάδα σχεδιασμού Ryan Neiheiser, Χριστίνα Αργυρού, Δανάη Χαρατσή, Ελένη Βαγιανού, Nikolas von Schwabe
READ ALSO: Interview with Roberto Palomba | "My contribution is to bring again a great culture of wellbeing in everybody’s house."