El Centro – Η ιστορία μιας σκάλας
Η πλήρης ανάπλαση ενός διατηρητέου κτιρίου στο Άλσος Κηφισίας πραγματοποιήθηκε για να στεγάσει το El Centro, έναν πολιτιστικό χώρο προώθησης της ισπανικής γλώσσας και του πολιτισμού, από την αρχιτέκτονα Angeles Mira. Κατασκευή από την Επίκυκλος
Κεντρικό και εμβληματικό στοιχείο του χώρου είναι η ιδιαίτερη σκάλα που αποτελεί άξονα ολόκληρου του κτιρίου και στολίδι του έργου, εμπνευσμένη από μια ισπανική κιθάρα η οποία ενώνει την εντυπωσιακή reception με τους επάνω ορόφους στους οποίους φιλοξενούνται οι αίθουσες διδασκαλίας και η παιδική βιβλιοθήκη.
Ένα έργο με πολλες τεχνικές δυσκολίες, λόγω της παλαιότητας του κτιρίου και των υψηλών απαιτήσεων της μελέτης, το οποίο μετατράπηκε σε ένα σημείο συνάντησης της Ισπανόφωνης κοινότητας.
Το El Centro είναι ένας πολιτιστικός χώρος που δημιουργήθηκε για την προώθηση της ισπανικής γλώσσας και του πολιτισμού των ισπανόφωνων χωρών.
Αποτελεί έναν ανοιχτό και δυναμικό χώρο, όπου όλες οι πολιτιστικές εκδηλώσεις των ισπανόφωνων χωρών έχουν τη θέση τους: η γλώσσα, οι χοροί, η γαστρονομία, η τέχνη.
Αλλά, πάνω απ ‘όλα, το El Centro είναι το όνειρο μιας Ισπανίδας, που ήρθε στην Ελλάδα πριν από 14 χρόνια και θέλει να μοιραστεί τον πολιτισμό της με τον ελληνικό λαό και, ταυτόχρονα, να προσφέρει ένα σημείο συνάντησης για την Ισπανόφωνη κοινότητα.
Έχοντας κατά νου αυτό το όνειρο, ξεκινά το αρχιτεκτονικό έργο του El Centro: η αναμόρφωση ενός προστατευόμενου κτηρίου, το οποίο εμφανίζεται για πρώτη φορά στα αρχεία το 1926.
Μια κομψή καλοκαιρινή κατοικία με κήπο, απέναντι από το Άλσος της Κηφισιάς.
Η ιδέα είναι να δοθεί στο κτίριο μια ισπανική, μεσογειακή και λατινική ψυχή ταυτόχρονα. Μια ψυχή γεμάτη χρώμα, πάθος και χαρά.
Η πύλη εισόδου, με τη μεγάλη τζαμαρία, προσκαλεί να ανακαλύψουμε αυτό που βλέπουμε πίσω της: τον κήπο.
Έναν κήπο που, με τις πορτοκαλιές και τις λεμονιές του, τα φώτα και τις σκιές του, τα αρώματα και τα χρώματά του, θυμίζει Ανδαλουσιανό αίθριο.
Ένα προαύλιο ή εξωτερικό χολ, με δάπεδο από παλιό τούβλο, προηγείται μιας σκάλας, φτιαγμένης και αυτής από τούβλο, η οποία μας οδηγεί, μέσω μιας πέργκολας με την κληματαριά και το γιασεμί της, στον προθάλαμο του κτιρίου, με πάτωμα καλυμμένο με χαλί από άσπρη πέτρα και ένα χαρακτικό από μαύρο γρανίτη, που απεικονίζει ένα χέρι έτοιμο να γράψει τόσες πολλές ιστορίες.
Ένας πέτρινος πάγκος στη σκιά μιας λεμονιάς λειτουργεί ως προθάλαμος για το εσωτερικό του κτιρίου.
Ο εκθεσιακός χώρος-ρεσεψιόν μάς καλωσορίζει, και αμέσως τα μάτια μας κατευθύνονται στη σκάλα, άξονα ολόκληρου του κτιρίου και στολίδι του έργου.
Πρόκειται για μια σκάλα σε δύο τμήματα, εμπνευσμένη από μια ισπανική κιθάρα, όπου το αντηχείο είναι ένα σώμα από μασίφ δρύινες ράβδους που καλύπτουν το ύψος της δομής, φωτισμένης στρατηγικά ώστε να επισημάνει τη ροζέτα ή το κοίλο της κιθάρας, το οποίο είναι ταυτόχρονα και το λογότυπο του El Centro, σκαλισμένο πάνω σε κάθε ράβδο σχηματίζοντας μια επιβλητική τρισδιάστατη φιγούρα.
Οι χορδές της κιθάρας είναι, σε αυτή την περίπτωση, τένοντες βαμμένοι σε χρώμα πεπαλαιωμένο χρυσό, που, σαν κιγκλίδωμα, σε συνοδεύουν κατά μήκος της σκάλας και υψώνονται στο κτίριο δημιουργώντας μια σύνθεση που μοιάζει τυχαία, αλλά που, στην πραγματικότητα, διέπεται από την ακολουθία Fibonacci, μια αλληλουχία αριθμών που σχετίζονται στενά με τη Χρυσή Τομή.
Ανεβαίνοντας στον πρώτο όροφο του κτιρίου, όπου βρίσκεται η βιβλιοθήκη και οι αίθουσες διδασκαλίας, πηγαίνουμε στο δεύτερο τμήμα της σκάλας, όπου ο όροφος απογυμνώνεται για να δείξει την πιο πρωτόγονη φύση του.
Στη συνέχεια, η σκάλα αποκαλύπτει τη σιδερένια της δομή για να μας οδηγήσει στον τρίτο όροφο, τον πιο παιχνιδιάρικο χώρο: την παιδική βιβλιοθήκη.
Αυτός ο χώρος σοφίτας, με λευκό ξύλινο πάτωμα και λευκή οροφή, παίζει συγχρόνως με τα πρωτεύοντα χρώματα –κόκκινο, κίτρινο και μπλε–, χρώματα που απαντούν σχεδόν σε όλες τις σημαίες των ισπανόφωνων χωρών.
Συνδυάζοντάς τα με τη διαφάνεια του γυαλιού και το μαύρο του σιδήρου, σχηματίζουν αφηρημένες γεωμετρίες και απλά σχήματα, παρμένα από το λογότυπο, και παραπέμπουν σε μια παιδική κοσμογονία, γνώρισμα αυτού του πιο ελεύθερου ορόφου, αφιέρωμα στον μεγάλο σουρεαλιστή ζωγράφο Joan Miró.
Τον τίτλο αυτού του έργου είναι δαωεισμένος από την “Ιστορία μιας σκάλας”, του Ισπανού συγγραφέα Antonio Buero Vallejo, ένα θεατρικό κομμάτι που αναλύει την κοινωνία στα μέσα του εικοστού αιώνα –με τις ίντριγκες, τα προβλήματα, τα ψέματα και τους έρωτές της– μέσα από τους γείτονες που μοιράζονται την ίδια σκάλα.
Είναι γεμάτη λεπτομέρειες και αμέτρητες ώρες ομαδικής εργασίας για να επιτευχθεί αυτό που πάντα αναζητούσε το έργο: τη λατινική ψυχή, το ισπανικό πνεύμα, την έκρηξη αυτή των αισθήσεων που προκαλούν οι χορδές μιας ισπανικής κιθάρας
Κατασκευή: Επίκυκλος Τεχνική Κατασκευαστική
Αρχιτεκτονική Μελέτη: Angeles Mira
Φωτογραφίες: Spyros Hound Photography
__________________________________________________________________________________________________________
Δείτε επίσης το project ανακαίνισης διαμερίσματος στη Γλυφάδα από την εταιρεία Επίκυκλος και τo Γιώργο Δημητρακόπουλο εδώ
READ ALSO: Mikio House in Rethimno, Crete | Cluster Architects