Δημήτρης Μυταράς & Αλέκος Φασιανός «Δύο κορυφαίοι πυλώνες της σύγχρονης ανθρωποκεντρικής ζωγραφικής» | ROMA GALLERY

at ROMA GALLERY, ΚΟΛΩΝΑΚΙ, ΡΩΜΑ 5
text in EN, GR

Μέσα στο πλαίσιο της επαναπροσέγγισης κι ανάδειξης βασικών παραμέτρων, που διαμόρφωσαν και συνεχίζουν να χαρακτηρίζουν όψεις κι εκδοχές της νεώτερης και σύγχρονής μας εικαστικής παραγωγής, η ROMA GALLERY εγκαινιάζει την Πέμπτη 21 Μαρτίου, στις 7:30μμ έκθεση αντιπροσωπευτικών έργων, που αφορούν δύο ιδιαίτερα σημαντικούς δημιουργούς. Πρόκειται για τον Δημήτρη Μυταρά (1934-2017) και τον Αλέκο Φασιανό (1935), που αποτελούν εκτός των άλλων, κορυφαίους πυλώνες της ανθρωποκεντρικής μας ζωγραφικής.

Τα έργα των δύο καλλιτεχνών φυσικά και διαφέρουν μεταξύ τους, όσον αφορά στο εκφραστικό τους ύφος, στην ιδιωματική γραφή και στις αναγωγές τους, όπως αναφέρει η επιμελήτρια της έκθεσης και ιστορικός τέχνης Αθηνά Σχινά.

Η ίδια μάλιστα επισημαίνει πως, συμπαρουσιαζόμενα τα έργα των εμβληματικών αυτών δημιουργών στον συγκεκριμένο χώρο της γκαλερί, δίνουν την δυνατότητα στους θεατές να συμμετάσχουν σε έναν άτυπο διάλογο, με βάση τις έννοιες της «θεατρικότητας», που με διαφορετικό τρόπο ο καθένας τους, τις διαπραγματεύεται.

Οι μορφές του Δημήτρη Μυταρά λειτουργούν ως πρόσωπα και ταυτοχρόνως προσωπεία. Μέσα από την «δραματουργική» αμφισημία τους, αποτυπώνουν όψεις του εφήμερου και της διάρκειας, της επιθυμίας και της αναπόλησης, της καθημερινότητας και του ονείρου. Χωροδυναμικά φευγαλέες κι ελεγειακά υποβλητικές, οι πολυδιάστατες μορφές του καλλιτέχνη έρχονται στο προσκήνιο, μετατρεπόμενες σε είδωλα κι αλληγορίες. Ελκυστικές κι αινιγματικές καθώς εμφανίζονται, σε μια «θεατρικού» τύπου εικαστική αυλαία, ισορροπούν παράδοξα ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην ουτοπία, διεγείροντας στον θεατή νέες κάθε φορά προκλήσεις. Οι αισθητικές και νοηματικές αυτές προκλήσεις, μέσα από λάμψεις κι αντανακλάσεις, υπαγορεύουν ανάλογα υπαρξιακά ερωτήματα, τα οποία σχετίζονται με την ατομικότητα και την ετερότητα, την αλήθεια και την πλάνη, την εντοπιότητα και την υπέρβαση, το εδώ και το επέκεινα.

Ο Αλέκος Φασιανός γεφυρώνει με άλματα, μέσα από τις δικές του υποβλητικά δυναμικές μορφές, την ζωτικότητα μιας «παραμυθίας». Τον ιστό της τον διαμορφώνει με ποιητικό τρόπο και μέσα από το ύφος μιας δοξαστικής ελεγείας, καθώς μετουσιώνει ποικίλες όψεις των πολιτισμικών καταθέσεων που έχουν εγγραφεί στο συλλογικό μας υποσυνείδητο. Οι μορφές του, μέσα από την υιοθεσία μιας απροκατάληπτης κι ασυμβίβαστης παιδικής ματιάς που ξέρει να ονειρεύεται, «σωματοποιούν» δραματουργικά και μυθοπλαστικά την συνάντηση Ανατολής και Δύσης. Η συνάντηση αυτή γίνεται στην αυλαία –θαρρεί κανείς- ενός θεάτρου σκιών. Οι εκρηκτικής έντασης φιγούρες του, αναχωρούσες κι αεροστατικές, καθημερινές και διαχρονικές, γεμάτες εσωτερικό φως και χρώμα, κυριαρχούν με παλμό στον χωροχρόνο τους, αποκαθηλώνοντας ταυτοχρόνως το εκτόπισμά τους. Παράλληλα λειτουργούν ως αλληλένδετοι εκφραστικοί κρίκοι, που ενώνουν -μέσα από συνέχειες κι ασυνέχειες- αισθήσεις προερχόμενες αφενός από την αρχαιότητα και την βυζαντινή περίοδο, αφετέρου από μνήμες και πραγματικότητες της λαϊκής μας τέχνης, αλλά και των σύγχρονων κυρίως εικαστικών κατακτήσεων της ουμανιστικής
μας ευρωπαϊκής κουλτούρας.

Έκθεση   Δημήτρης Μυταράς (1934-2017) και Αλέκος Φασιανός (1935)
«δύο κορυφαίοι πυλώνες της σύγχρονης ανθρωποκεντρικής ζωγραφικής»

Εγκαίνια                  Πέμπτη 21 Μαρτίου 2019
Διάρκεια έκθεσης  21 Μαρτίου έως 4 Μαΐου 2019
Τοποθεσία              Roma Gallery

Dimitris Mytaras (1934-2017) and Alekos Fassianos (b.1935): two outstanding pillars of contemporary anthropocentric painting through the content and the portrayal of basic, new parameters which reshape and continue to characterize styles and versions of our newer and contemporary artistic creation. Roma Gallery opens on Thursday, March 21, at 7:00 pm with an exhibition of anthropocentric artworks by these particularly significant creators. The creators are Dimitris Mytaras,(1934-2017) and Alekos Fassianos (1935), who represent among other things, two exceptional pillars of our anthropocentric painting genre.

The works of these two artists of course differ between them, in their expressive style, their execution and in their inspiration as from past experiences indicated by the curator of the exhibition Athena Schina. She emphasizes that concomitantly the works of these distinguished creators in the gallery space, offer the viewers a chance to participate in an informal dialogue with a foundation in “theatricality” which they both execute and negotiate between them each in their own different way.

The figures of Dimitris Mytaras work simultaneously as faces and as masks. Through their “dramaturgical” similarities and dissimilarities they imprint visions of both the ephemeral and the long-lasting, of desire and nostalgia, of the daily mundane and the dream. Dynamic within the space yet still light and ephemeral, elegiastically imposing, these multifaceted figures by the artists come to the front stage transformed into idols and allegorical figures. Attractive and enigmatic, they appear as if through a visual curtain, they balance paradoxically in between reality and utopia, evoking in the viewer each time new provocations. These aesthetic and meaningful provocations through light and reflections dictate similar existential questions which relate to individualism and totality, the truth and the illusion, the simple and the excess, from the present to what is beyond.

Alekos Fassianos creates bridges with giant steps forward through his suggestively dynamic forms with the vitality of a “fairytale”. The story weaves a poetic web and with the expression of a glorified elegy transforms visions of cultural situations that have been registered in our deepest subconscious. His shapes, through an unpretentious and non conforming child-like vision which knows how to create “body-forms” through theatricality and myth, the meeting between East and West. This encounter occurs upon what one would think of as a stage. These explosive and intense figures which appear both in motion and stationary, both ordinary and timeless, full of light from within and full of color, dominate and pulsate in their time and place and simultaneously dismiss their grandeur. Parallely, they work as interconnected rings which unite through continual and non continual emotions likely taken on the one hand from the ancient and Byzantine periods, and on the other hand from memories and realities from our Folk art, but also from our contemporary, cultural humanistic and European culture.

“Two Pillars of Contemporary Anthropocentric Painting”

Opening  Thursday, March 21st   2019, 7pm
Duration  March 21st – April 4th 2019

Viewing hours:
Monday, Wednesday & Saturday: 11:00 – 17:00
Tuesday, Thursday & Friday: 11:00 – 21:00


RELATED ARTICLES