The (Re)design for the People series curates and features innovative reuses that repurpose existing buildings into contemporary architectures of public value. 

Το άρθρο παρουσιάζει 3 Διπλωματικές εργασίες που αφορούν σε δημιουργικές επαναχρήσεις βιομηχανικών κτηρίων και υφιστάμενων αθλητικών εγκαταστάσεων, σε χώρους πολιτισμού και συλλογικής ζωής, διερευνώντας την έννοια του εγκαταλελειμμένου κελύφους, την ιστορική μνήμη και την ανάγκη επαναπροσδιορισμού του υπάρχοντος δομημένου περιβάλλοντος. Την εικόνα συμπληρώνει και μία Φοιτητική εργασία που προτείνει τον επανασχεδιασμό μιας πρώην εμπορικής στοάς ως χώρο συλλογικής κατοίκησης, ενισχύοντας τη μικτή χρήση και την επαναφορά της καθημερινής ζωής στον αστικό πυρήνα.

The article presents 3 diploma theses on the creative reuse of industrial buildings and existing sports facilities as spaces for culture and community life, exploring the concept of the abandoned shell, historical memory and the need to redefine the existing built environment. The general idea is completed by a student study that proposes the redesign of a former commercial arcade as a space for collective living, enhancing mixed use and restoring everyday life to the urban core.

Σκαγιοπούλειο: Μελέτη επανάχρησης πρώην ορφανοτροφείου αρρένων σε κοινοτικό πολιτιστικό κέντρο στην Πάτρα

Η παρούσα πτυχιακή εργασία εστιάζει στη συνοικία Σκαγιοπούλειου της Πάτρας, με αντικείμενο την επανάχρηση του πρώην Σκαγιοπούλειου Ορφανοτροφείου Αρρένων σε Κοινοτικό Πολιτιστικό Κέντρο. Ο βασικός στόχος ήταν η διατήρηση του νεοκλασικού διατηρητέου κτιρίου, ταυτόχρονα με την επανασχεδίαση των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων του, με σεβασμό τόσο στην ιστορική του αξία όσο και στον ρόλο του στην τοπική κοινότητα.

The present thesis investigates the Skagiopouleio district of Patras, focusing on the adaptive reuse of the former Skagiopouleio Boys’ Orphanage into a Community Cultural Center. The primary objective was to preserve the neoclassical listed building while reimagining its interior and exterior spaces, respecting both its historical significance and its role within the local community.

Στην αρχιτεκτονική, ο χώρος συχνά αντιλαμβάνεται μέσα από όρια: το μέσα και το έξω, το παλιό και το νέο, το γεμάτο και το άδειο. Η παρούσα πρόταση επικεντρώνεται, ωστόσο, στο ενδιάμεσο: στους μεταβατικούς χώρους όπου η αρχιτεκτονική ενισχύει τις σχέσεις, όπου οι χρήστες μπορούν να αλληλεπιδρούν χωρίς να χάνουν την ατομικότητά τους, και όπου η μορφή δεν αποτελεί σταθερό όριο αλλά πλαίσιο διαλόγου. Η πρόταση αναπτύσσει ένα χωρικό λεξιλόγιο που επιτρέπει πολλαπλές και μεταβαλλόμενες χρήσεις, ενθαρρύνει την κοινωνική εμπλοκή και διευκολύνει την επαναδιαπραγμάτευση της σχέσης μεταξύ ατόμου, κοινότητας και δημόσιου χώρου.

Architectural discourse often frames space through boundaries: inside and outside, old and new, full and empty. This project, however, focuses on the in-between: the transitional spaces where architecture fosters relationships, where users can interact without losing their individuality, and where built form serves as a framework for dialogue rather than a fixed boundary. The proposal develops a spatial vocabulary that accommodates multiple, evolving uses, encourages social engagement, and allows for the ongoing redefinition of relationships between individuals, the community, and public space.

Κεντρικός άξονας της σχεδιαστικής προσέγγισης είναι η φιλοσοφική έννοια των “Σφαιρών” του Peter Sloterdijk, η οποία εξετάζει τη δυναμική των ανθρώπινων σχέσεων στο χώρο. Η έννοια αυτή μεταφράζεται γεωμετρικά μέσω της χρήσης διαγραμμάτων Voronoi, τα οποία οργανώνουν τον χώρο με βάση σχέσεις αλληλουχίας και συνδιαμόρφωσης. Συμπληρωματικά, ένα τρισδιάστατο πλέγμα λειτουργεί ως δομικό πλαίσιο του έργου, μετατρέποντας τις αφηρημένες σχέσεις σε απτή χωρική λογική. Το πλέγμα αυτό γεφυρώνει την υπάρχουσα δομή του κτιρίου με τις επιδιωκόμενες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, παρέχοντας ένα ευέλικτο αλλά δομημένο περιβάλλον όπου συγκλίνουν οι χωρικές και κοινωνικές δυνάμεις. Μέσα από αυτήν την προσέγγιση αναδύεται μία σχεδιαστική γλώσσα που προέρχεται από τον ίδιο τον χώρο, αναδεικνύοντας την τεκτονική του κτιρίου και επανερμηνεύοντας τη γεωμετρία του μέσα από ένα νέο χωρικό πλέγμα.

A key conceptual axis of the design is Peter Sloterdijk’s philosophical notion of “Spheres,” which explores the dynamics of human relationships within spatial contexts. This idea is interpreted geometrically through the use of Voronoi diagrams, which organize space based on relational sequences and co-formation. Complementing this, a three-dimensional grid serves as the structural framework for the project, translating these abstract relationships into a tangible spatial logic. This grid mediates between the existing building fabric and the intended social interactions, providing a flexible yet structured environment where spatial and social forces converge. Through this approach, a design language emerges that is inherently derived from the spatial conditions of the site, highlighting the building’s tectonics while reinterpreting its geometry within a new spatial framework.

Ο σχεδιασμός διατηρεί βασικά αρχιτεκτονικά στοιχεία του ιστορικού κτιρίου, ενώ εισάγει ευέλικτα όρια και ζώνες πολλαπλών χρήσεων. Αυτές οι παρεμβάσεις δημιουργούν ένα δυναμικό Κοινοτικό Πολιτιστικό Κέντρο που προάγει την κοινωνική συναναστροφή, την πολιτιστική έκφραση και τη συλλογική εμπλοκή. Το κέντρο δεν προτείνεται ως στατικός θεσμός, αλλά ως ζωντανό περιβάλλον όπου η ευελιξία, η μάθηση, η κοινωνική φροντίδα και η ενδυνάμωση συνυπάρχουν και αλληλοτροφοδοτούνται. Ο στόχος της εργασίας δεν περιορίζεται στην επανάχρηση του χώρου, αλλά επεκτείνεται στο να τον ξανασκεφτεί: μέσα από τους ανθρώπους που θα τον κατοικήσουν, τις σχέσεις που θα δημιουργηθούν και τη μορφή που θα αναπτυχθεί μέσα από αυτή τη συλλογικότητα.

The design preserves key architectural elements of the historic building while introducing flexible boundaries and multipurpose zones. These interventions create a dynamic Community Cultural Center that fosters social interaction, cultural expression, and collective engagement. The center is conceived not as a static institution, but as a living environment where flexibility, learning, social care, and empowerment coexist and reinforce one another. The project’s goal is therefore not only the adaptive reuse of the building but also the rethinking of space itself shaped, through: the people who inhabit it, the relationships that emerge, and the collective form that develops from this engagement.

Συνολικά, η μελέτη προτείνει μια μεθοδολογία επανάχρησης που ενσωματώνει την ιστορική διατήρηση, τη χωρική καινοτομία και την κοινωνική αλληλεπίδραση, προσφέροντας ένα πλαίσιο για τη δημιουργία ανθεκτικών, συμπεριληπτικών και πολιτιστικά ενεργών αστικών χώρων.

Ultimately, this thesis proposes a methodology for adaptive reuse that integrates historical preservation, spatial innovation, and social interaction, offering a framework for creating resilient, inclusive, and culturally active urban spaces.

Στοιχεία έργου

Τίτλος εργασίας Σκαγιοπούλειο: Μελέτη επανάχρησης πρώην ορφανοτροφείου αρρένων σε κοινοτικό πολιτιστικό κέντρο στην Πάτρα
Τυπολογία Διπλωματική εργασία
Εξεταστική περίοδος Ιούλιος 2025
Φοιτήτρια Παναγιωτοπούλου Μαρία – Ανδριάνα
Επιβλέποντες Μπούρας Κωνσταντίνος, Μιχαλοπούλου Κατερίνα
Σχολή Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠαΔΑ)
Δημοσίευση εργασίας στο Ιδρυματικό Αποθετήριο https://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/10188

Στοά Ανατολής: Επαναπροσδιορίζοντας τη συμβίωση στο κέντρο της Αθήνας

Η Στοά Ανατολής βρίσκεται στο εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας, μια περιοχή με έντονη ιστορική και εμπορική δραστηριότητα που τα τελευταία χρόνια αναζητά νέες μορφές αστικής αναζωογόνησης. Η πρώην εμπορική στοά επανασχεδιάζεται ως χώρος co-living, προτείνοντας ένα νέο μοντέλο κατοίκησης που επιδιώκει να αντιμετωπίσει την έλλειψη στέγης στο κέντρο και να ενθαρρύνει την επιστροφή των κατοίκων σε αυτό.

Stoa Anatolis (East Arcade) is located in the commercial triangle of Athens, an area with strong historical and commercial activity that in recent years has been seeking new forms of urban regeneration. The former commercial arcade is redesigned as a co-living space, proposing a new housing model that aims to address the shortage of housing in the city center and to encourage the return of residents to it.

Κεντρική ιδέα του σχεδιασμού αποτέλεσε το δίπολο «ανοιχτό–κλειστό». Στην τυπολογία της στοάς η έννοια αυτή εκφράζεται μέσα από την εναλλαγή ενεργών και ανενεργών καταστημάτων, ενώ στην κλίμακα της πόλης αποτυπώνεται στην αντίθεση ανάμεσα σε πυκνά οικοδομικά τετράγωνα και δημόσιους ανοιχτούς χώρους. Η παρατήρηση αυτή οδήγησε στη μετάφραση του διπόλου σε χωρική εμπειρία που οργανώνεται σε τρεις βαθμίδες: δημόσιους, ημιδημόσιους και ιδιωτικούς χώρους.

The central design concept is structured around the dipole “open–closed”. In the typology of the arcade, this notion is expressed through the alternation of active and inactive shops, while at the urban scale it is reflected in the contrast between dense building blocks and public open spaces. This observation led to the translation of the dipole into a spatial experience organized into three levels: public, semi-public, and private spaces.

Οι δημόσιοι χώροι εκφράζονται μέσα από υπαίθριες και ημιυπαίθριες περιοχές, που λειτουργούν ως σημεία σύνδεσης και κοινωνικής συνάντησης. Οι ημιδημόσιοι χώροι αποτελούν τη γέφυρα ανάμεσα στην ιδιωτικότητα και τη συλλογικότητα, φιλοξενώντας το καθιστικό, την κουζίνα, το πλυσταριό, τους χώρους εργασίας, τον χώρο καφέ, χώρους ευεξίας αλλά και μια πισίνα. Εδώ ενθαρρύνεται η καθημερινή αλληλεπίδραση των κατοίκων, δημιουργώντας ευκαιρίες συνεύρεσης, ανταλλαγής και συνεργασίας. Οι ιδιωτικοί χώροι διαμορφώνονται ως μικρές ανεξάρτητες κατοικίες με υπνοδωμάτιο και λουτρό, προσφέροντας προσωπικές «φωλιές» για ξεκούραση και απομόνωση.

Public spaces are articulated through outdoor and semi-outdoor areas, functioning as nodes of connection and social encounter. Semi-public spaces form the bridge between privacy and collectivity, hosting the living room, kitchen, laundry, workspaces, café area, wellness areas, and even a swimming pool. Here, the daily interaction of residents is encouraged, creating opportunities for gathering, exchange, and collaboration. Private spaces are designed as small independent units with a bedroom and bathroom, offering personal “nests” for rest and seclusion.

Η επένδυση στους εξωτερικούς τοίχους της στοάς έχει μελετηθεί ώστε να δημιουργηθεί ένα μεταβλητό σύστημα επάλληλων επιφανειών, που επιτρέπει την πλήρη ιδιωτικότητα των χώρων ανάλογα με τις ανάγκες του χρήστη, χωρίς να περιορίζει τη ροή φωτός και αέρα. Η διάκριση των χωρικών ποιότητων υποστηρίζεται επίσης μέσω όγκων διαφορετικών υλικοτήτων, οργανωμένων πάνω στο πλέγμα του φέροντος οργανισμού. Το αίθριο λειτουργεί ως «καρδιά» του συγκροτήματος, προσφέροντας φως, αέρα και χώρο κοινωνικής συνύπαρξης.

The paneling of the external walls of the arcade has been studied to create a variable system of overlapping surfaces, allowing complete privacy of the spaces depending on the user’s needs, without limiting the flow of light and air. The distinction of spatial qualities is also supported by volumes of different materialities, organized along the grid of the structural frame. The atrium functions as the “heart” of the complex, providing light, air, and a place for social coexistence.

Με αυτόν τον τρόπο, η Στοά Ανατολής μετατρέπεται σε έναν πολυλειτουργικό οργανισμό που ενισχύει την κοινωνική συνύπαρξη ενώ προσφέρει ταυτόχρονα ιδιωτικότητα στους κατοίκους του. Η πρόταση συνδυάζει την ιδιωτικότητα με την κοινωνικότητα, προσφέροντας νέες ποιότητες κατοίκησης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της σύγχρονης ζωής, επαναπροσδιορίζοντας τη συμβίωση στην καρδιά της Αθήνας.

Stoa Anatoli is transformed into a multifunctional organism that strengthens social interaction while at the same time offering privacy to its residents. The proposal combines individuality with collectivity, introducing new qualities of dwelling that respond to the needs of contemporary life, redefining cohabitation at the heart of Athens.

Στοιχεία έργου

Τίτλος εργασίας Στοά Ανατολής: Επαναπροσδιορίζοντας τη συμβίωση στο κέντρο της Αθήνας
Τυπολογία Εργασία εξαμήνου
Εξάμηνο Εαρινό 2025
Φοιτητές Δουράκος Τσαματσούλης Εμμανουήλ, Κατσαρή Μαρία, Παπαϊωάννου Χρυσάνθη
Επιβλέποντες Μπούρας Κωνσταντίνος
Μάθημα Αρχιτεκτονική Εσωτερικών Χώρων VIII Ι Μεθοδολογία και Ερμηνεία της Ιστορίας
Σχολή Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠαΔΑ)

Παρασιτική αρχιτεκτονική – Φοιτητικές εστίες αρχιτεκτόνων

 Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά τη δυνατότητα επανακατοίκησης ενός εγκαταλελειμμένου κελύφους μέσα από τη λογική της παρασιτικής αρχιτεκτονικής. Αντικείμενο της μελέτης αποτελεί η καπναποθήκη της Glenn Tobacco Company στην Ξάνθη — ένα κτίριο που υπέστη σοβαρές καταστροφές από πυρκαγιά το 2022 και σήμερα διατηρεί μόνο την εξωτερική του τοιχοποιία. 

This diploma project explores the potential for the re-inhabitation of an abandoned shell through the principles of parasitic architecture. The study focuses on the Glenn Tobacco Company warehouse in Xanthi — a building that suffered severe damage from a fire in 2022 and today retains only its external masonry envelope.

Η παρασιτική αρχιτεκτονική, ως σύγχρονη μορφή επέμβασης, προτείνει μια εναλλακτική στρατηγική ένταξης και αναζωογόνησης ανενεργών αστικών κελυφών. Μέσα από την ιδέα του «παρασίτου», το νέο οικοδόμημα αναπτύσσεται πάνω στο υπάρχον, τρέφεται από τη δομή του και επαναπροσδιορίζει τη σχέση παλιού και νέου, μόνιμου και προσωρινού, στατικού και μεταβαλλόμενου.

As a contemporary mode of architectural intervention, parasitic architecture proposes an alternative strategy for the integration and reactivation of dormant urban structures.
Through the concept of the “parasite”, the new construction grows upon the existing one, drawing from its structure and energy, and redefines the relationship between old and new, permanent and temporary, static and mutable.

Η πρόταση επιχειρεί να απαντήσει σε σύγχρονα ζητήματα της πόλης — το στεγαστικό πρόβλημα των φοιτητών, την πύκνωση του αστικού ιστού, τη χαμηλή αξιοποίηση των ανενεργών κτιρίων και την έλλειψη δημιουργικών και συμμετοχικών χώρων. Η φοιτητική κατοίκηση επαναπροσδιορίζεται εδώ ως κοινότητα, όπου η καθημερινή ζωή, η εργασία και η κοινωνική αλληλεπίδραση συνυπάρχουν σε ένα ενιαίο, δυναμικό περιβάλλον.

The proposal seeks to address pressing urban challenges — the student housing crisis, urban densification, the underuse of existing building stock, and the lack of creative and participatory environments.
Here, student living is reimagined as a collective habitat, where everyday life, work, and social interaction coexist within a single, dynamic spatial system.

Κεντρικό ζητούμενο του σχεδιασμού αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο ο χώρος διαμορφώνει σχέσεις και συμπεριφορές. Οι χωρικές ιεραρχίες οργανώνονται έτσι ώστε να ενθαρρύνουν τη συλλογικότητα και τη συνεργασία, προσφέροντας παράλληλα στον κάθε χρήστη την ελευθερία να καθορίσει τον βαθμό συμμετοχής του.

A central concern of the design is the way space shapes human relationships and behaviors. Spatial hierarchies are organized to foster collaboration and collectivity, while offering each user the freedom to define their own level of participation.

Από τους πιο ιδιωτικούς κοινόχρηστους χώρους, όπως το καθιστικό κάθε μονάδας, έως τους ημι-δημόσιους χώρους συνάντησης και τους ανοιχτούς χώρους δημιουργίας, το σύνολο λειτουργεί ως πεδίο κοινωνικής διαβάθμισης. Στην κορύφωσή του, οι χώροι εκδηλώσεων και συνάθροισης αποτελούν τον πυρήνα της συλλογικής εμπειρίας.

From the more private communal areas — such as the shared living spaces of each unit — to semi-public meeting areas and open creative zones, the complex operates as a field of social gradation. At its apex, the event and gathering spaces form the core of collective experience.

Το έργο δεν αντιμετωπίζεται ως αυτόνομη νησίδα, αλλά εντάσσεται ενεργά στον αστικό ιστό. Η αρχιτεκτονική χειρονομία παραμένει ανοιχτή προς την πόλη, ενθαρρύνοντας τη ροή, τη διάδραση και τη συνύπαρξη. Στο επίπεδο του δρόμου, οι χώροι εκδηλώσεων λειτουργούν ως συνδετικοί κόμβοι μεταξύ των φοιτητών και της τοπικής κοινότητας, προτείνοντας μια νέα μορφή συμβίωσης και ανταλλαγής.

The project is not conceived as an isolated entity, but as an active participant in the urban fabric. The architectural gesture remains open to the city, encouraging flow, interaction, and coexistence. At street level, the event spaces act as connective nodes between students and the local community, proposing a new model of shared living and exchange.

Η επέμβαση δεν επιδιώκει να αντικαταστήσει το παλιό, αλλά να συνομιλήσει μαζί του· να αποκαταστήσει τη μνήμη του τόπου μέσα από μια αρχιτεκτονική που αναπνέει, μεταβάλλεται και αναπτύσσεται σε αρμονία με το περιβάλλον της. 

The intervention does not seek to replace the old, but to enter into dialogue with it — to restore the memory of place through an architecture that breathes, transforms, and evolves in harmony with its environment.

Στοιχεία έργου

Τίτλος εργασίας Παρασιτική αρχιτεκτονική – Φοιτητικές εστίες αρχιτεκτόνων
Τυπολογία Διπλωματική εργασία
Φοιτήτρια Αθανασία Συμεωνίδη
Επιβλέπων Γιουζέπας Δημήτρης 
Σχολή Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης (ΔΠΘ)

Αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις στο Καυτανζόγλειο : Συλλογική ζωή και λειτουργικότητα

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ / HISTORICAL AND DESIGN CONTEXT

Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορά τον επαναπροσδιορισμό του Καυτανζογλείου Σταδίου, το οποίο από την ίδρυσή του έχει λειτουργήσει ως βασικός πυρήνας αθλητισμού, συλλογικής ζωής και πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη. Το στάδιο, εγκαινιασμένο το 1960 προς τιμήν του αρχιτέκτονα Γιάννη Καυτανζόγλου, αποτέλεσε για δεκαετίες τόπο μεγάλων αθλητικών γεγονότων, διοργανώσεων, εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων αλλά και κοινωνικής συνάντησης. Σήμερα, η στρατηγική του θέση, ανάμεσα σε κεντρικές αρτηρίες και κατοικημένες περιοχές, το καθιστά σημείο διασύνδεσης του αθλητισμού με τον δημόσιο χώρο της πόλης.

This diploma thesis concerns the redesign of the Kaftanzoglio Stadium, which since its establishment has served as a key hub for sports, community life, and culture in Thessaloniki. The stadium, inaugurated in 1960 in honor of architect Yannis Kaftanzoglou, has been a venue for major sporting events, competitions, educational activities, and social gatherings for decades. Today, its strategic location between central thoroughfares and residential areas makes it a point of connection between sports and the city’s public space.

Το πεδίο επέμβασης της πρότασης αφορά έναν χώρο που λειτουργούσε στο παρελθόν ως χώρος στάθμευσης και ο οποίος επανασχεδιάζεται ώστε να μετατραπεί σε πολυλειτουργικό συγκρότημα. Στόχος της πρότασης είναι η ενίσχυση της ταυτότητας του σταδίου μέσα από τη δημιουργία υποδομών που συνδυάζουν αθλητισμό, φιλοξενία, διοίκηση και δημόσιες χρήσεις, λειτουργώντας ως κόμβος κοινωνικής ζωής για την πόλη.

The scope of the proposal concerns an area that previously served as a parking lot and is being redesigned to become a multifunctional complex. The aim of the proposal is to strengthen the stadium’s identity by creating infrastructure that combines sports, hospitality, administration, and public uses, functioning as a hub of social life for the city.

Ταυτόχρονα, η μελέτη προτείνει ένα σενάριο κοινωνικής διάστασης. Η ύπαρξη ξενώνων για αθλητές από όλη την Ελλάδα στοχεύει στη δωρεάν φιλοξενία τους κατά τη διάρκεια προπονήσεων και αγώνων. Με αυτόν τον τρόπο, το συγκρότημα συμβάλλει ουσιαστικά στην ενίσχυση του αθλητισμού, προσφέροντας στήριξη στους νέους αθλητές και απαλλάσσοντάς τους από το σημαντικό οικονομικό βάρος της διαμονής. 

At the same time, the study proposes a social dimension scenario. The existence of guesthouses for athletes from all over Greece aims to provide them with free accommodation during training and competitions. In this way, the complex contributes significantly to the promotion of sports, offering support to young athletes and relieving them of the significant financial burden of accommodation.

MASTERPLAN ΚΑΙ ΧΩΡΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ / MASTERPLAN AND SPATIAL ORGANIZATION 

Η κεντρική ιδέα του σχεδιασμού βασίζεται στη διαβάθμιση της κίνησης και των χρήσεων. Το συγκρότημα αναπτύσσεται σε δύο διακριτούς όγκους. Ο μικρότερος εξυπηρετεί διοικητικές και εμπορικές δραστηριότητες, ενώ ο μεγαλύτερος φιλοξενεί τους ξενώνες αθλητών και πιο έντονες λειτουργίες. Οι δύο όγκοι συνδέονται μεταξύ τους μέσω ενός κεντρικού άξονα κίνησης, ο οποίος οργανώνει τη συνολική λειτουργία του χώρου.

The central idea of the design is based on the gradation of movement and uses. The complex is developed in two distinct volumes. The smaller one serves administrative and commercial activities, while the larger one houses the athletes’ hostels and more intense functions. The two volumes are connected to each other via a central axis of movement, which organizes the overall function of the space.

Η μετατροπή του πρώην parking σε λειτουργικό συγκρότημα όχι μόνο αναβαθμίζει την εικόνα και τη χρήση της περιοχής αλλά και ενισχύει τη σχέση μεταξύ του σταδίου, των αθλητών και των επισκεπτών. Στον περιβάλλοντα χώρο εντάσσονται επίσης δύο αθλητικά γήπεδα, ένα τένις και ένα μπάσκετ, τα οποία συμβάλλουν στην αναβάθμιση της καθημερινής χρήσης της περιοχής.

The conversion of the former parking lot into a functional complex not only upgrades the image and use of the area but also strengthens the relationship between the stadium, athletes, and visitors. The surrounding area also includes two sports fields, one for tennis and one for basketball, which contribute to the upgrading of the daily use of the area.

ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΟΓΚΟΣ / SMALL AND LARGE VOLUME

Ο μικρός όγκος υψώνεται σε τρεις ορόφους και οργανώνεται γύρω από ένα κεντρικό αίθριο που διατρέχει όλα τα επίπεδα. Το αίθριο προσφέρει φυσικό φωτισμό, αερισμό και λειτουργεί ως σημείο κοινωνικής συνάντησης. Στο ισόγειο αναπτύσσονται εμπορικές χρήσεις όπως καφετέρια, φαρμακείο και βιβλιοπωλείο, οι οποίες εξυπηρετούν τόσο τους επισκέπτες του συγκροτήματος όσο και τον ευρύτερο αστικό ιστό. Στους ανώτερους ορόφους στεγάζονται γραφεία διοίκησης και άλλες ήπιες δραστηριότητες με άμεση οπτική επαφή και πρόσβαση στους εξώστες γύρω από το αίθριο.

The small volume rises to three floors and is organized around a central atrium that runs through all levels. The atrium provides natural lighting and ventilation and serves as a social gathering place. The ground floor houses commercial uses such as a café, pharmacy, and bookstore, which serve both visitors to the complex and the wider urban fabric. The upper floors house administrative offices and other light activities with direct visual contact and access to the balconies surrounding the atrium.

Ο μεγάλος όγκος αναπτύσσεται σε πέντε ορόφους και περιλαμβάνει τους ξενώνες των αθλητών. Οι χώροι διαμονής έχουν σχεδιαστεί με έμφαση στην ιδιωτικότητα, την ξεκούραση και τη λειτουργική σύνδεση με το στάδιο και τις υπόλοιπες χρήσεις του συγκροτήματος. Στο ισόγειο του κτιρίου διαμορφώνεται ένας χώρος για skatepark καθώς και καθιστικοί χώροι στάσης, που ενισχύουν την ένταξη του συγκροτήματος στη ζωή της πόλης και δημιουργούν μια ζώνη ανοιχτή προς το κοινό.

The large volume is spread over five floors and includes the athletes’ guesthouses. The accommodation areas have been designed with an emphasis on privacy, relaxation, and functional connection to the stadium and the rest of the complex. The ground floor of the building features a skatepark and seating areas, which enhance the complex’s integration into city life and create a zone open to the public.

ΔΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΧΩΡΟΣ / ROOFS AND PUBLIC SPACE

Τα δώματα και των δύο όγκων είναι διαμορφωμένα με πράσινες φυτεύσεις και χώρους στάσης, προσφέροντας ευκαιρίες χαλάρωσης και κοινωνικοποίησης σε αθλητές, επισκέπτες και προσωπικό. Η φυτεμένη οροφή λειτουργεί ως στρατηγική περιβαλλοντικής βιωσιμότητας αλλά και ως ποιοτικό στοιχείο αρχιτεκτονικής εμπειρίας, ενισχύοντας τη σύνδεση με το φυσικό τοπίο του σταδίου.

The roofs of both buildings are landscaped with greenery and seating areas, offering opportunities for relaxation and socializing to athletes, visitors, and staff. The planted roof serves as a strategy for environmental sustainability but also as a qualitative element of the architectural experience, reinforcing the connection with the stadium’s natural landscape.

Συνολικά, το συγκρότημα συνδυάζει λειτουργικότητα, κοινωνική διάσταση και αναβάθμιση του δημόσιου χώρου. Μέσα από την παρέμβαση αυτή το Καυτανζόγλειο Στάδιο επανατοποθετείται ως τόπος ενότητας, φιλοξενίας και αθλητικής αριστείας για τη Θεσσαλονίκη και τη Βόρεια Ελλάδα.

Overall, the complex combines functionality, social dimension, and upgrading of public space. Through this intervention, Kaftanzoglio Stadium is repositioned as a place of unity, hospitality, and athletic excellence for Thessaloniki and Northern Greec

ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΡΟΣ / COMMON AREA

Ο περιβάλλων χώρος του συγκροτήματος οργανώνεται ως ανοιχτός πυρήνας συλλογικής ζωής και άθλησης, διαθέσιμος τόσο στους αθλητές όσο και στους κατοίκους της πόλης. Στο κέντρο διαμορφώνεται μια πλατεία που λειτουργεί ως σημείο συνάντησης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Στην πλατεία εντάσσονται παιδική χαρά, υπαίθριο αμφιθέατρο και εξέδρα εκδηλώσεων, ενισχύοντας τον πολιτιστικό χαρακτήρα της πρότασης.

The surrounding area of the complex is organized as an open hub for community life and sports, available to both athletes and city residents. In the center, there is a square that serves as a meeting point and a place for social interaction. The square includes a playground, an outdoor amphitheater, and an event stage, reinforcing the cultural character of the proposal.

Παράλληλα, στον χώρο προβλέπονται δύο γήπεδα, τένις και μπάσκετ, που προσφέρουν δυνατότητες για καθημερινή άθληση και δημιουργούν συνδέσεις με τον αθλητικό χαρακτήρα του σταδίου. Ο σχεδιασμός του κοινόχρηστου χώρου στοχεύει στη δημιουργία ενός ανοιχτού και φιλόξενου περιβάλλοντος, το οποίο ενισχύει την αλληλεπίδραση μεταξύ αθλητών, κατοίκων και επισκεπτών.

At the same time, the space will include two tennis and basketball courts, offering opportunities for daily exercise and creating links with the sporting character of the stadium. The design of the public space aims to create an open and welcoming environment that enhances interaction between athletes, residents, and visitors.

Στοιχεία έργου

Τίτλος εργασίας Αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις στο Καυτανζόγλειο : Συλλογική ζωή και λειτουργικότητα
Τυπολογία Διπλωματική εργασία
Εξεταστική περίοδος Σεπτέμβριος 2025 
Φοιτήτρια Άννα Κομκούδη 
Επιβλέπων Κωνσταντίνος Ιωαννίδης 
Σχολή Πολυτεχνική Σχολή Α.Π.Θ. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών


RELATED ARTICLES