In our proposal for the corporate identity of “Nea Odo” and also “Kentriki Odo” we experimented with an architecture that meets a kind of interventional art, claiming the attention of the citizens. We chose a vague spectrum, between architecture and art, governed by unexpected narratives, trying to transform the facilities of a motorway into a public object of art. We wanted to offer to the ‟traveler” an alternative experience: that is original, unexpected, and contemporary.

Potiropoulos+Partners, Νέα Οδός, Κεντρική Οδός, εταιρική ταυτότητα, graphics, greek architecture, toal stations, διόδια
PROPOSALS THAT PROCESS POSSIBILITIES, DEVELOP NEW PATHS, DETECT CREATIVE INITIATIVES, OVERCOME GIVEN CONVENTIONAL PERCEPTIONS ABOUT HOW AND FOR WHOM ARCHITECTURE IS BEING DESIGNED AND BUILT, HAVE ALWAYS EXISTED AND EXIST.


Το γραφείο Potiropoulos+Partners μας εξηγεί το σκεπτικό και την προσέγγισή του γύρω από την αρχιτεκτονική εταιρική ταυτότητας της «Νέας» και «Κεντρικής Οδού»:

Στις ημέρες μας εξελίσσεται μια συζήτηση που διαπραγματεύεται τα ζητήματα των κοινωνικών αναγκών διεθνώς, της ορθής χρήσης των πόρων, των αποφάσεων και χειρισμών με γνώμονα το γενικό συμφέρον, εν τέλει της μεταμόρφωσης της σύγχρονης αρχιτεκτονικής σε δημόσιο αγαθό.

Potiropoulos+Partners, Νέα Οδός, Κεντρική Οδός, εταιρική ταυτότητα, graphics, greek architecture, toal stations, διόδια
IN OUR PROPOSAL FOR THE CORPORATE IDENTITY OF ‟NEA ODOS” AND ‟KENTRIKI ODOS” WE EXPERIMENTED WITH AN ARCHITECTURE THAT MEETS A KIND OF INTERVENTIONAL ART, CLAIMING THE ATTENTION OF THE CITIZENS.

Πάντα υπήρχαν και εξακολουθούν να υπάρχουν ιδέες και προτάσεις που επεξεργάζονται δυνατότητες, ανοίγουν νέους δρόμους, ανιχνεύουν δημιουργικές πρωτοβουλίες, υπερβαίνοντας δεδομένες συμβατικές αντιλήψεις για το πως και για ποιούς σχεδιάζεται και χτίζεται η αρχιτεκτονική. 

Potiropoulos+Partners, Νέα Οδός, Κεντρική Οδός, εταιρική ταυτότητα, graphics, greek architecture, toal stations, διόδια
ART IS WHAT MAKES OTHERS SEE IMAGINATION AS AN ADVENTURE OF THE MIND. ART BELONGS TO THE ENTIRE WORLD AND SHOULD NOT BE A PRIVILEGE OF THE URBAN CENTERS SOLELY.

Στην πρότασή μας για την εταιρική ταυτότητα της «Νέας Οδού» και αντίστοιχα της «Κεντρικής Οδού» πειραματιστήκαμε με μια αρχιτεκτονική που διασταυρώνεται με ένα είδος παρεμβατικής τέχνης διεκδικώντας το ενδιαφέρον των πολιτών. Κινηθήκαμε σε ένα ελαφρώς ασαφές φάσμα, μεταξύ αρχιτεκτονικής και τέχνης, που διέπεται από αναπάντεχες αφηγήσεις, επιχειρώντας να μεταμορφώσουμε τις εγκαταστάσεις ενός αυτοκινητόδρομου σε δημόσιο αντικείμενο τέχνης. Θέλαμε να προσφέρουμε στον ταξιδιώτη μια εναλλακτική εμπειρία: πρωτότυπη, απροσδόκητη, επίκαιρη. Διότι δεν αρκεί απλώς να κατανοούμε την λειτουργία ενός κτίσματος, ούτε μόνον να βλέπουμε και να αναγνωρίζουμε την ομορφιά ενός έργου.

Potiropoulos+Partners, Νέα Οδός, Κεντρική Οδός, εταιρική ταυτότητα, graphics, greek architecture, toal stations, διόδια
IT IS NOT ENOUGH JUST TO UNDERSTAND THE FUNCTION OF A BUILDING, NEITHER TO SEE AND RECOGNIZE THE BEAUTY OF A PROJECT. THE PROJECT MUST CREATE EMOTIONS, GENERATE THOUGHTS, AND INFLUENCE US.

Πρέπει το έργο αυτό να δημιουργεί συναισθήματα, να παράγει σκέψεις, να μας επηρεάζει. Υπάρχει η ισχυρή πεποίθηση στην ελληνική κοινωνία ότι η τέχνη αφορά λίγους ταλαντούχους δημιουργούς, και αντίστοιχα λίγους διανοούμενους αποδέκτες, εγκλωβισμένη στους τέσσερις τοίχους μιας γκαλερί. Εμείς δεν το πιστεύουμε αυτό.
Σύμφωνα με την κοινωνική ιστορία της τέχνης η θεωρητική προσέγγιση ανασυνθέτει το πλαίσιο υποδοχής ενός έργου τέχνης σε μια πρακτική που συνίσταται στην σύζευξη δύο διακριτών ρόλων: του καλλιτέχνη και του κοινού του.

Potiropoulos+Partners, Νέα Οδός, Κεντρική Οδός, εταιρική ταυτότητα, graphics, greek architecture, toal stations, διόδια
THERE IS A STRONG BELIEF IN GREEK SOCIETY THAT ART INVOLVES A FEW TALENTED CREATORS, AND CORRESPONDINGLY A FEW INTELLECTUAL RECIPIENTS, TRAPPED INSIDE THE FOUR WALLS OF A GALLERY. WE DO NOT BELIEVE IN THAT.

Τι συμβαίνει όμως όταν το αμφίπλευρο αυτό σχήμα γίνεται πιο περίπλοκο; Έχουμε σήμερα την δυνατότητα να οραματιστούμε τον αρχιτέκτονα και τον καλλιτέχνη στον ρόλο του οργανικού διανοούμενου σε μια συμμετοχική διεργασία συνειδητής παρέμβασης για την διαμόρφωση της αισθητικής αντίληψης και του στοχασμού πάνω σε μια διαφοροποιημένη πολυεπίπεδη σύγχρονη πραγματικότητα; Για να μπορεί να λειτουργεί, ο αρχιτέκτων, ο καλλιτέχνης, ως μοχλός αναδιανομής του δημόσιου χώρου;

Potiropoulos+Partners, Νέα Οδός, Κεντρική Οδός, εταιρική ταυτότητα, graphics, greek architecture, toal stations, διόδια
WE CHOSE A VAGUE SPECTRUM, BETWEEN ARCHITECTURE AND ART, GOVERNED BY UNEXPECTED NARRATIVES, TRYING TO TRANSFORM THE FACILITIES OF A MOTORWAY INTO A PUBLIC “OBJECT OF ART”.

Στην περίπτωση της πρότασής μας για την «Νέα» και «Κεντρική Οδό» η μετάβαση από το αρχιτεκτονικό αντικείμενο στο εικαστικό συμβάν επιχειρεί να εισάγει τον ταξιδιώτη, μέσα από την ώσμωση διαφορετικών ιδεών και μέσων, σε διαφορετικούς τρόπους κατανόησης του καθημερινού χώρου στον οποίο ζει και κινείται. Θέλουμε να δει ότι οι λειτουργίες που υποστηρίζουν έναν αυτοκινητόδρομο δεν είναι απλά ουδέτερες κατασκευές, αλλά ζωτικές χωρικές δραστηριότητες που έχουν συλληφθεί στην προοπτική πολλαπλών οπτικών και εννοιολογικών συσχετίσεων – αρχιτεκτονικών, καλλιτεχνικών, ιδεολογικών – αποδίδοντας στον δημόσιο χώρο μια δυναμική μεταμόρφωσης.


RELATED ARTICLES